Nga Jonathan Freedland, The Guardian
Mbase ishte xhaketa e stilit skocez dhe kravata. Ose ndoshta nofka mesjetare: Heinrich XIII, Princi i Reus. Sido që të jetë, ky është njeriu në krye të një komploti të dyshuar për të përmbysur qeverinë gjermane.
Shumë televizione u tallën me aristokratin 71-vjeçar dhe ëndrrat e tij, gjithashtu edhe me veshjen e tij. Një javë më parë, talljet kishin për qëllim Ye, reperin e njohur më parë si Kanye West, me fytyrën e mbuluar tërësisht nga një maskë, i cili lavdëronte Hitlerin dhe nazistët.
Disa nga sharjet e Ye ishin të tepërta dhe jo më pak sepse disa ditë më parë Ye kishte darkuar me Donald Trump së bashku me supremacistin e bardhë që mohoi Holokaustin, Nick Fuentes.
Ajo që e kalon kufirin për Jones, me sa duket ishte diçka e mirë për Trump. Por asnjë nga këto nuk është shaka. Në vend të kësaj, të dyja ngjarjet – një komplot terrorist i ndërprerë nga “qytetarë të Rajhut” të armatosur dhe legjitimimi i racizmit ekstrem nga lideri de fakto i njërës prej dy partive qeverisëse të SHBA-së tregojnë për një kërcënim global në rritje, një që shumë shpesh konsiderohet ose shumë qesharake ose tepër margjinale për të qenë e vërtetë.
Këto kërcënime duket sikur marrin jetë vetëm në rrjetet sociale. Rreziku mund të përfshije edhe ekranet, televizionet por nuk qëndron aty.
Kjo shumë ka qenë e qartë për një kohë. Kujtoni masakrën ku mbetën të vrarë 92 persona kryesisht të rinj norvegjezë në vitin 2011. Ose masakrën me 49 të vrarë në dy xhami në Christchurch, Zelanda e Re, në vitin 2019.
Ose vrasjen masive në sinagogën Tree of Life në Pittsburgh gjashtë muaj më parë. Ose vrasja me armë zjarri e 10 punëtorëve me ngjyrë në një supermarket në Buffalo nga një adoleshent i bardhë në maj të këtij viti.
Këto tmerre ndjekin një model në të cilin vrasësi kërkon jo vetëm të vrasë, por edhe të transmetojë drejtpërdrejt atë që ka bërë duke e shoqëruar atë me publikimin e një manifesti të supozuar, një skenë të gjatë që identifikon të gjithë të njëjtët armiq: njerëzit me ngjyrë, LGBT dhe hebrenjtë.
Në tetor, një adoleshent sllovak hapi zjarr në një bar homoseksualësh në Bratislavë, duke vrarë dy prej tyre. Për dy dekada pas 11 shtatorit, çdo bisedë për ekstremizmin global ose një “luftë kundër terrorit” nënkuptonte vetëm një gjë: përballjen me xhihadizmin e dhunshëm.
Dhe ky kërcënim nuk është zhdukur, edhe nëse analistët besojnë se është zvogëluar në Mbretërinë e Bashkuar në dy ose tre vitet e fundit. Këtë javë, ministri i punëve të brendshme të Australisë paralajmëroi se ligjet kundër terrorizmit do të duhej të ndryshonin nëse vendi do të trajtonte kërcënimin në rritje të dhunës së ekstremit të djathtë.
Në Gjermani, pas identifikimit të rreth 52 personave të dyshuar për grusht shteti, partia në pushtet tha se terrorizmi i krahut të djathtë është ende kërcënimi më i madh për demokracinë gjermane.
Në Britani, ata që janë përfshirë në luftën e këtij rreziku e kanë marrë mesazhin tashmë. Policia tani e përshkruan të djathtën ekstremiste si kërcënimin terrorist në rritje më të shpejtë në MB, me 41% të të arrestuarve kundër terrorizmit në vitin 2021 që përfshinin të dyshuar të së djathtës ekstreme.
Ndërsa xhihadistët ëndërronin të krijonin qeverinë e tyre diku – vizionin e Shtetit Islamik për një kalifat të ri, personat e arrestuar në Gjermani këtë javë, si kryengritësit që sulmuan Capitol Hill më 6 janar 2021, synojnë të rrëzojnë qeveritë ekzistuese në perëndim dhe të vendosin qeveritë e tyre.
(Dhe ata inkurajohen kur Trump bën thirrje për pezullimin e kushtetutës së SHBA për ta rikthyer atë në pushtet, siç bëri këtë javë.)
Tre në katër komplote të shkatërruara nga policia përfshinin ekstremistë të së djathtës ekstreme. Ky ndryshim kërkon një ndryshim në polici, por edhe në mënyrën se si ne mendojmë.
/albeu.com
