Në vitin 2003, Manchester United dhe Real Madrid luajtën një nga ndeshjet më të mira në historinë e futbollit në Old Trafford e cila përfundoi me rezultatin 4:3.
David Beckham, i cili ishte ende duke luajtur për Manchester United, shënoi një dopietë (përfshirë edhe golin nga gjuajtja e lirë), dhe 10 vjet më vonë ai tregoi një histori që tregon qartë psikologjinë e lojtarëve të Madridit, shkruna albeu.com.
“Kam festuar goditjen time më të mirë të lirë me fanellën e Manchester United. Në 3-3 isha në ekstazë, por papritmas lojtarët e Madridit po më afroheshin dhe po përpiqeshin të bisedonin, edhe pse ndeshja po vazhdonte. Së pari, Guti vrapoi dhe pyeti nëse mund të ndërronim fanellat pas ndeshjes. Atëherë Roberto Carlos buzëqeshi dhe e pyeti: “Epo, do të bashkohesh me ne?”
“Dhjetë minuta kanë mbetur dhe ishte radha e Zidane: “David, si thua për të shkëmbyer bluzat?” Unë ende po vrapoja nëpër fushë, duke u përpjekur të bëja diçka. Ata nuk po përpiqeshin të më shpërqendronin apo të më ndeznin ata thjesht ishin të sigurt se do të fitonin.”
Pas një kundërsulmi të shkëlqyer dhe një kombinimi të Solskjaer, Giggs dhe van Nistelrooy, Beckham shtyu një tjetër top në portën e zbrazët dhe më pas realizoi një goditje dënimi të rrezikshme. Loja përfundoi 4-3.
Beckham kujton: “Kur shtrënguam duart me lojtarët e Real Madridit, mendova disa herë: “Oh, sikur gjithçka të shkonte pak më ndryshe”. Pastaj u pushtova nga emocioni. Në 30 minuta të kësaj ndeshjeje kam përjetuar më shumë kënaqësi se çdo lojë e sezonit. U ktheva në dhomën e zhveshjes me fanellat e Guti dhe Zidane dhe ndjenja të ngrohta. Më kujtohet sesi trajneri më tha me qetësi: “David, luajte mirë”.
Ferguson ishte i kënaqur jo vetëm me vetë lojën, por edhe personalisht me Ronaldon: “Çfarë loje! Ronaldo ishte i mrekullueshëm. Goli i tij i tretë është një goditje e pabesueshme. Ju nuk keni kontroll mbi dikë që krijon momente të tilla. Kjo është arsyeja pse ai është një nga më të mirët”. /albeu.com/
