Sa herë që Muriel James shihte në lajme se një trup ishte gjetur diku, ajo gjithmonë kishte frikë se mund të ishte djali i saj.
Ajo e kishte parë për herë të fundit Ricardon në vitin 1998, kur ai ishte në fillim të të 30-ave.
Ricardo i kishte thënë se kishte nevojë për pak hapësirë, pasi i mbijetoi një zjarri në një ndërtesë në Londër, dhe po udhëtonte nëpër jug të Anglisë, por më pas kontakti u ndërpre.
Ai ishte zhdukur, pa asnjë shpjegim, shrkuan BBC.
Kështu, kur ai u shfaq në pragun e saj në Leicester, pak para Krishtlindjeve, ajo tha se ishte e tronditur.
“Pothuajse më ra të fikët,” tha Muriel, 84 vjeç.
“Kur e hapa derën mendova se personi ishte dikush që e kisha takuar.”
“Mendova se ishte ndoshta një nga miqtë e babait të tij.
“Ai më pa dhe tha ‘ Jam Ricardo’.
“Ai kishte lënë mjekër, por unë njoha buzët.”
Muriel e ftoi Rikardon në shtëpinë e familjes dhe thirri burrin e saj Roosevelt.
“I thashë babait të tij ‘djali yt i humbur është këtu’ dhe ai zbriti poshtë duke qarë,” tha ajo.
Ndërsa Ricardo, tani 55 vjeç, kaloi pragun e shtëpisë së tij për herë të parë pas më shumë se dy dekadash, Muriel kishte kaq shumë pyetje për të.
Ku kishte jetuar gjatë gjithë kësaj kohe? Dhe pse ishte zhdukur në radhë të parë?
Përgjigjet ishin të papritura.
Ricardo i tha asaj se ndërsa ai kishte jetuar në Somerset, kishte pasur një mosmarrëveshje me një nga fqinjët e tij.
Ai tha se konfrontimi kishte rezultuar në dënimin e tij për sulm dhe dërgimin në burg për 18 muaj.
“Zgjodha që nga ajo periudhë e tutje të mos kontaktoj me familjen time, sepse nuk doja t’i krijoja një barrë me praninë time në burg,” tha ai.
“Unë nuk ndihesha vërtet i sigurt në veten time se kisha arritur atë që doja.”
Kur doli nga burgu në vitin 2002, ai u ribashkua me partneren e tij Hilary.
Edhe pse çifti ishte takuar në Guildford, ajo ishte zhvendosur në ishullin Arran, në brigjet perëndimore të Skocisë, dhe ajo e ftoi atë të bashkohej me të atje.
Ai pranoi dhe shkoi për të ndihmuar në drejtimin e biznesit të saj.
Ai shpejt u përshtat me jetën në ishull dhe u vendos atje.
“Është qetësi”, tha ai.
Pas dy dekadash takimi me njerëz të rinj, Ricardo vendosi se ishte koha të ribashkohej me familjen.
Në nëntor ai u kthye në Leicester për herë të parë në 24 vjet.
“Nuk e dija nëse mamaja dhe babai im jetonin ende në adresën ku do të shkoja, sepse nuk kisha kontaktuar me askënd”, tha ai.
“Ishte një nga ndjenjat më të mira të shihja nënën time duke qëndruar atje, sepse nuk e dija nëse ajo kishte vdekur, kishte lëvizur apo ishte kthyer në Karaibe.”
Duke pasur parasysh kohëzgjatjen që kishte kaluar pa asnjë kontakt, Ricardo tha se nuk e dinte nëse do të ishte i mirëpritur në shtëpinë e prindërve të tij.
Ricardo tani është kthyer në shtëpinë e tij në Arran, duke bërë riparime dhe mirëmbajtje në bujtinë përpara sezonit të ardhshëm të pushimeve.
Megjithatë, ai ka planifikuar një tjetër udhëtim në Leicester dhe mbetet në kontakt me familjen e tij./Albeu.com/
