Në një Europë që po sheh gjithnjë e më shumë liderë të ekstremit të djathtë të marrin frenat e vendit të tyre, nga Italia e Melonit dhe Wilders i Holandës tek Alternativa për Gjermaninë, presidenti francez po përpiqet të miratojë ligje që nuk do të shqetësojnë mbështetësit e Marin Le Pen por në të njëjtën kohë do të sigurojnë qëndrimin në Francë të atyre emigrantëve që nevojiten për mbajtjen gjallë të ekonomisë së saj.
Megjithatë, rezulton se ndryshimet legjislative të presidentit francez po dështojnë.
Në Francë, emigrantët zënë një në dhjetë vende pune dhe veçanërisht të paktën një në pesë punë kuzhiniere, pothuajse dy të pestat e stafit të shërbimit të strehimit dhe mbi 25% të punëtorëve të pakualifikuar në sektorin e ndërtimit.
Është e lehtë të kuptosh barrierat për punësimin e emigrantëve kur mendon se papunësia në Francë është 15% por është dyfishi i asaj midis atyre që nuk janë emigrantë.
Duke folur për Bloomberg, Alain Fontaine, një pronar restoranti në Paris, e quajti retorikën kundër emigrantëve “hipokrizi”.
Siç thekson ai, “njerëzit nuk duan të flasin për emigracionin, por ata shërbehen nga emigrantët kur shkojnë në restorant, kur vizitojnë prindërit në shtëpinë e të moshuarve apo kur ndërtojnë shtëpitë e tyre”.
Kështu, presidenti francez u përpoq të prezantonte legjislacionin e ri të imigracionit që do të lehtësonte dëbimin e atyre që qëndrojnë ilegalisht në vend dhe në të njëjtën kohë do të thjeshtonte procesin burokratik për dhënien e një leje qëndrimi të përkohshëm për ata që janë të nevojshëm në ekonominë franceze, por kanë dokumentet e nevojshme.
Projektligji i tij synonte veçanërisht ata që mund të punësohen në sektorët që po përballen me vështirësitë më të mëdha në gjetjen e stafit. Madje parashikonte rinovimin e lejes së qëndrimit çdo vit për ata emigrantë që nuk kanë dokumentet e nevojshme.
Çështja e mprehtë e emigracionit e bën jashtëzakonisht të vështirë ndërtimin e aleancave dhe projektligji i presidentit francez mori veton e shumë deputetëve nga i gjithë spektri politik, nga e djathta ekstreme deri te e majta ekstreme. Presidenti francez më pas ngarkoi ministrin e tij të brendshëm dhe pasardhësin e mundshëm, Gérard Darmanin, të kërkonte aleanca për të formuar një shumicë, por republikanët kundërshtuan.
Ndërkohë, Marine Le Pen, e cila po sheh edhe një herë rritjen e popullaritetit të saj, shfrytëzoi rastin dhe pohoi në një postim në rrjetet sociale se partia e saj “mbrojti popullin francez nga një projektligj që do të inkurajonte emigrantët dhe do të sillte gjithnjë e më shumë njerëz në vend.
Dhe kreu i grupit parlamentar të partisë së Macron, Olivier Verand, kundërshton idenë e përdorimit të një dispozite në Kushtetutën franceze që i lejon presidentit të miratojë një projektligj pa kaluar në një votim në Parlament.
Ishte pikërisht kjo që Macron përdori muaj më parë për reformën e pensioneve.
