Enea Mihaj ka nisur një aventurë të re në futbollin amerikan, ku i është bashkuar skuadrës së Atlanta Junajtid si shqiptari i parë që bëhet pjesë e saj. Dhe mbrojtësi i Kombëtares shqiptare ka treguar pak nga vetja e tij për tifozët e skuadrës në një intervistë speciale për futbollin e jo vetëm.
A e mbani mend kujtimin tuaj më të hershëm duke luajtur futboll?
Është akademia e parë në të cilën mora pjesë. Ishte një fushë e vogël pesë me pesë. Ishte e këndshme. Luaja në të gjitha pozicionet e ndryshme.
Kush po të bie në sy në dhomën e zhveshjes deri tani si dikush me të cilin po shkon mirë?
Të gjithë djemtë janë miqësorë me mua. Të gjithë më qëndrojnë shumë afër.
Nëse nuk do të ishe futbollist profesionist, çfarë do të ishe duke bërë dhe pse?
Diçka që ka lidhje me natyrën. Nuk e di saktësisht se çfarë, por më pëlqen natyra. Unë ndjej lidhje me natyrën.
Si ka ndikuar rritja në Greqi në lojën e futbollit?
Në Greqi, janë punëtorë të palodhur. Lojtarët, duan me të vërtetë t;ia dalin. Kjo është gjithashtu diçka që vjen edhe nga vendi im. Ka lojtarë që janë gjithmonë të uritur për të t’ia dalë dhe për të punuar. Kjo është ajo që më ndikoi mua nga Greqia.
Meqenëse je në Shtetet e Bashkuara për herë të parë në jetën tënde, çfarë mezi pret të bësh në SHBA?
Përpiqem t’i kuptoj njerëzit, çfarë mendojnë, si është jeta e tyre. Gjithashtu, në Atlanta, mezi pres të vizitoj parqe të bukura.
Nëse gruaja jote do të të humbiste në një dyqan ushqimor, ku ka më shumë gjasa të të gjejë?
Nëse më humbet mua, ndoshta do të jem jashtë dyqanit. Ka diçka që nuk më pëlqen atje, kështu që dal.
Çfarë është një gjë pa të cilën nuk mund të jetosh?
Fëmija im.
Je një baba i ri dhe e ke balancuar këtë me një transferim në SHBA dhe fillimin tënd me një klub të ri. Si po i balancon të gjitha këto detyrime?
Është një gjë e vështirë, por gruaja ime kryesisht po ia del shumë mirë. Nga ana ime, përpiqem kur shkoj në shtëpi të ndihmoj duke luajtur me djalin tim.
Cilat janë disa nga ritualet e tua para ndeshjes?
Pak lexim, ndonjëherë analizoj gjëra specifike për kundërshtarin dhe bëj disa vizualizime rreth asaj me të cilën do të përballem në lojë.
Cili është një nga vaktet tuaja të preferuara?
Pulë dhe makarona ditën e ndeshjes. Një ditë më parë, patate të ëmbla, pulë, mish viçi ose peshk.
Ishe kapiten në klubin tënd të mëparshëm, Famalikao. Pse mendon se të është dhënë ky nder?
Sepse në momentet e vështira isha atje, dhe në momentet e mira isha pas klubit.
Cilët janë idhujt e tu, qoftë në futboll apo në jetë në përgjithësi?
Kobi Brajant dhe Serxho Ramos.
Ke jetuar kudo gjatë karrierës tënde, sa gjuhë ke mësuar në rrugëtim?
Unë kuptoj spanjisht dhe flas disa fjalë, por jo shumë gjëra. Flas greqisht, shqip, anglisht dhe portugalisht.
Çfarë krenarie mbart si shqiptar?
Krenari e madhe. Ndihem krenar nga prindërit e mi, sepse ata u detyruan të transferoheshin në një vend tjetër për të më dhënë një jetë më të mirë. Kjo është diçka që më bën të ndihem krenar për ta dhe vendin. Ne jemi një vend i vogël në numër, por jemi njerëz që synojmë, në futboll dhe në jetë, të përmirësohemi. Kjo është diçka që më bën krenar.
Cilat janë disa nga kujtimet tuaja të preferuara duke luajtur me ekipin kombëtar të Shqipërisë?
Më e preferuara ishte një ndeshje kundër Polonisë në kualifikueset për Kampionatin Europian. E dyta ishte kur luajtëm kundër Italisë në Kampionatin Europian. Nuk isha në formacionin titullar, por ishte diçka e pabesueshme.
Nëse do t’i jepnit vetes tuaj më të ri një këshillë, cila do të ishte?
Analizon ndeshjet tuaja, analizo ndeshje të tjera. Shih futboll, përpiqu të mësosh nga futbolli me gjithçka.
Çfarë doni që tifozët të dinë për ju?
Se jam këtu për të dhënë gjithçka për ta dhe për klubin, për t’i bërë krenarë.
PANORAMASPORT.AL
