Një burrë 88-vjeçar, i cili është i dënuari me vdekje më jetëgjatë në botë, është liruar nga një gjykatë japoneze, pasi zbuloi se provat e përdorura kundër tij ishin të fabrikuara.
Iwao Hakamada, i cili ka qenë i dënuar me vdekje për më shumë se gjysmë shekulli, u shpall fajtor në vitin 1968 për vrasjen e shefit të tij, gruas së burrit dhe dy fëmijëve të tyre adoleshentë.
Kohët e fundit atij iu dha një rigjykim mes dyshimeve se hetuesit, mund të kenë vendosur prova që çuan në dënimin e tij për vrasje të katërfishtë. Vendimi i jep fund një prej sagave ligjore më të gjata dhe më të famshme të Japonisë. Çështja ka tërhequr një interes të gjerë publik, me rreth 500 njerëz të rreshtuar për vendet në sallën e gjyqit në Shizuoka të enjten.
Ndërsa vendimi u dha, mbështetësit e Hakamada-s jashtë gjykatës brohoritën “banzai” – një pasthirrmë japoneze që do të thotë “urray”. Hakamada nuk ishte në gjykatë, pasi ai ishte përjashtuar nga të gjitha seancat gjyqësore për shkak të gjendjes së tij të përkeqësuar mendore. Ai jeton nën kujdesin e motrës së tij që nga viti 2014, kur u lirua nga burgu dhe iu dha një rigjykim nga një gjykatë japoneze, shkruan BBC.
Rroba me gjak në një tank miso
Një ish-boksier profesionist, Hakamada, ishte duke punuar në një fabrikë përpunimi miso në vitin 1966 kur trupat e punëdhënësit të tij, gruas së burrit dhe dy fëmijëve u gjetën nga një zjarr në shtëpinë e tyre në Shizuoka, në perëndim të Tokios. Të katër ishin goditur me thikë për vdekje.
Autoritetet akuzuan Hakamada për vrasjen e familjes, djegien e shtëpisë së tyre dhe vjedhjen e 200,000 jen në para. Hakamada fillimisht mohoi të kishte grabitur dhe vrarë viktimat, por më vonë dha atë që ai e përshkroi si një rrëfim të detyruar pas rrahjeve dhe marrjeve në pyetje që zgjatën deri në 12 orë në ditë.
Në vitin 1968, ai u dënua për vrasje dhe zjarrvënie dhe u dënua me vdekje. Saga ligjore prej dekadash përfundimisht ndezi disa rroba të njollosura me gjak, të gjetura në një rezervuar miso menjëherë pasi u zbuluan trupat. Ato rroba u përdorën për të inkriminuar Hakamada.
Megjithatë, për vite me radhë, avokatët e Hakamada-s argumentuan se ADN-ja e gjetur nga rrobat nuk përputhej me të tijën, duke rritur mundësinë që sendet i përkisnin dikujt tjetër. Avokatët më tej sugjeruan se policia mund të kishte fabrikuar provat. Argumenti i tyre ishte i mjaftueshëm për të bindur gjyqtarin Hiroaki Murayama, i cili në vitin 2014 vuri në dukje se “rrobat nuk ishin ato të të pandehurit”.
Hakamada më pas u lirua nga burgu dhe iu dha një rigjykim. Procedurat e stërzgjatura ligjore nënkuptonin se u desh deri vitin e kaluar që ai rigjykim të fillonte – dhe deri të enjten në mëngjes që gjykata të shpallte vendimin.
Përveç gjetjes së Hakamadës të pafajshëm, gjyqtari gjithashtu arriti në përfundimin se provat kryesore të prokurorëve ishin të fabrikuara. Sipas avokatëve dhe familjes së tij, dekada të tëra burgimi, kryesisht në izolim me kërcënimin gjithnjë e më të pranishëm të ekzekutimit, kanë shkaktuar një dëm të madh në shëndetin mendor të Hakamada.
Motra e tij 91-vjeçare Hideko, ka mbrojtur prej kohësh lirimin e tij. Vitin e kaluar, kur filloi rigjykimi, ajo u shpreh e qetësuar dhe tha se “më në fund një peshë më është hequr nga supet”.
Rigjykimet për të dënuarit me vdekje janë të rralla në Japoni – gjykimi i Hakamada, është vetëm i pesti në historinë e pasluftës të Japonisë. Së bashku me Shtetet e Bashkuara, Japonia është i vetmi vend i G7 që ende vendos dënimin me vdekje, me të burgosurit e dënuar me vdekje që njoftohen për varjen e tyre vetëm disa orë përpara.
