Përshtati në shqip, Albeu Sport
Pranverën e kaluar, France Football shpalli 50 golat më të bukur në historinë e Champions League. Vendi i parë, ishte goli Zinedine Zidane kundër Bayer Leverkusen në finalen e 2002. Roberto Carlos, i cili krosoi topin te Zidane në atë episod, tha me shaka: “Pasimi ishte i keq, krosimi ishte pak a shumë i njëjtë. Dhe në të njëjtën kohë goli i Zizus u quajt më i miri”.
Reali në video ka theksuar madhështinë e momentit: “Depërtimi i një gjeniu që erdhi vërtet kur duhej”.
Real Madrid festoi njëqindvjetorin e tij në sezonin 2001/02. Nuk shkoi me dhurata të mëdha: vetëm vendi i 3-të në kampionat dhe humbja në finalen e Kupës së Spanjës nga Deportivo. Finalja e Champions League ishte mundësia e fundit për të festuar përvjetorin. Ndeshja në Hampden Park në Glasgow i dha Zidanit mundësinë për ta mbyllur bukur sezonin e tij të parë në Madrid: ai erdhi një vit më parë për një rekord prej 75 milionë eurosh. Zizou ishte tashmë kampion bote, kampion evrope dhe pronar i Topit të Artë, por humbi dy finale të Champions League me Juventusin.
Roberto Carlos për faqen e internetit të UEFA-s tregoi se çfarë iu desh për të kapur topin pas gjuajtjes së Santiago Solari: “Pasimi ishte sikur Solari të synonte diku përtej stadiumit, e dini? E tmerrshme. Topi erdhi nga lart, djali pranë tij ishte dy metra i gjatë. Po të kishte shtrirë këmbën, do të isha lënduar. Por unë lëviza më shpejt.
As që e dija që Zizou ishte atje. Sapo shikova djathtas dhe pashë që ishte dikush me të bardha. Bëra një pasim në qendër të zonës së penalltisë dhe aty ishte një nga lojtarët më të mirë në botë.
Si e bëri Zidane? Këtu ka shumë gjëra të vogla: hapa para goditjes, pozicioni i këmbës së djathtë, pjesa e goditjes së këmbës
“Goli i Zidane kundër Bayer Leverkusen është i veçantë për shumë arsye. Krahas rëndësisë së lojës dhe bukurisë, bie në sy jo vetëm aspekti teknik, por edhe ai taktik.
Taktikat paracaktuan zhvillimin e episodit. Mesfushorët gjermanë nuk patën kohë për t’u rikthyer dhe për rrjedhojë pati një hendek mes linjave, gjë që Zidane e shfrytëzoi. Nëse do të kishte një kundërshtar pranë tij, francezi nuk do të kishte mundësi të gjuante topin. Ndoshta, do të kishim parë luftën e zakonshme të kalërimit.
Një tjetër aspekt kyç është pasimi i Roberto Carlos, pas së cilës topi u ngjit shumë lart. Fluturim i gjatë me top + pa presion ndaj Zidane nga kundërshtarët = shumë kohë për t’u përshtatur me topin. Sigurisht, për francezët ishte një plus.
Për të analizuar më në detaje sjelljen e francezit, ju rekomandoj ta shikoni videon me shpejtësinë më të ulët të mundshme.
Veprimet e Zinedinës mund të ndahen në 2 faza.
E para është përgatitore. Roberto Carlos e ngre topin në ajër dhe pesëshja e Real vlerëson situatën: llogarit trajektoren dhe vendos trupin në mënyrën e duhur për të përgatitur goditjen. I gjithë trupi i Zidane po shikon në drejtimin nga vjen topi, shkruan albeu.com.
Faza e dytë fillon pasi francezi shkel me të dyja këmbët. Në këtë mënyrë, ai sulmon, njësoj si një boksier përpara se të japë një goditje të fortë. Dhe, më e rëndësishmja, ndryshon pozicionin e këmbës së djathtë. Nëse më parë ajo vendosej nga porta dhe shikonte në drejtim të krahut, nga erdhi pasimi, tani Zidane e kthen atë drejt portës.
Duket se këto janë veprime të lehta dhe të dukshme. Megjithatë, volejbollistet shpesh gabojnë që nuk e bëjnë këtë hap përgatitor. Dhe ata mundën, duke qenë në pozicionin e tyre origjinal, kur këmba mbështetëse është ende e vendosur nga porta dhe shikon në krahun, nga ku fluturon topi. Në këtë rast, goditja thjesht nuk mund të dalë e theksuar.
Zidane ktheu këmbën e djathtë drejt portës, filloi të shqyejë lëndinë me të majtën dhe trupi, për të ruajtur ekuilibrin, u kthye natyrshëm prapa. Kushtojini vëmendje edhe punës së duarve, të cilat luajnë një rol vendimtar në ruajtjen e ekuilibrit.
Aspekti i fundit i rëndësishëm është pjesa e këmbës me të cilën godet Zidane. Goli i Zidane këtu është një shembull i përsosur. Në përsëritje, bëhet e qartë se ai godet aty ku thuajse përfundon këmba.
Është e qartë se në episode të tilla nevojitet edhe një pjesë e fatit, pa këtë është e pamundur të kapësh në mënyrë të përsosur një top kaq të lartë. Nuk e dimë se sa gola do të kishte shënuar Zidane me 10 goditje të tjera si kjo. Megjithatë, francezi kishte një dhuratë për të bërë gjëra të lezetshme në momentet më të rëndësishme.
Sigurisht, këtu ka shumë më tepër aftësi sesa fat: me veprimet e tij të menduara mirë përpara kontaktit me topin, Zizou krijoi kushte thjesht ideale që gjuajtja të dilte nga cilësia më e lartë”. /albeu.com/
