Të gjithë njohim dikë që e ka të vështirë të jetë në kohë pikërisht sepse ka një marrëdhënie të keqe me kohën dhe vonohet në çdo takim. Ndoshta ju jeni ai person që është vonë dhe i lë të gjithë të presin sepse nuk mund të pajtoheni me kohën dhe akrepat e orës.
Kjo tendencë ka të bëjë me mënyrën se si e perceptoni kohën, mënyrën se si e menaxhoni atë dhe gjithashtu me personalitetin tuaj. Prandaj, zakoni i bezdisshëm varet nga shumë faktorë dhe sipas profesorit të neuroshkencës në Kolegjin Universitar të Londrës, Hugo Spiers: “Është e mundur që ekziston një mekanizëm në tru që i bën disa njerëz të vonohen në takime sepse nënvlerësojnë kohën që u nevojitet për të arritur atje “.
Sipas Spiers, hipokampusi është një zonë e trurit e lidhur me aspekte të lidhura me kohën, si për shembull të kujtosh se kur duhet bërë diçka dhe sa kohë do të duhet. Hulumtimi i botuar në Nature Reviews Neuroscience tregon se neuronet në hipokampus, të cilat veprojnë si “qeliza kohore”, kontribuojnë në perceptimin dhe kujtesën tonë të ngjarjeve të caktuara, por mbetet e paqartë pse disa njerëz vazhdimisht e nënvlerësojnë kohën.
Një faktor ka të bëjë me faktin se sa familjar jemi me një hapësirë. Për kërkimin e vitit 2017, Spiers u kërkoi 20 studentëve që sapo ishin zhvendosur në Londër të vizatonin një hartë të zonës së tyre të universitetit, duke matur kohën në drejtime të ndryshme. Sa më të njohur të ishin ata me vendin, aq më lehtë mund të vlerësonin kohën që do të duhej për të arritur atje.
Sipas një versioni tjetër shkencor, ata që janë gjithmonë vonë janë ata që punojnë më mirë nën presion dhe me afate mbytëse. Siç shpjegon autorja Grace Pacie, e cila beson se ata që vijnë me vonesë, duke përfshirë edhe veten, kanë një perceptim të ndryshëm të kohës, shpjegon:
“Çdo minutë e orës llogaritet ndryshe për ne. Duket se zgjat më shumë ose më pak në varësi të asaj që po bëjmë. Nëse jemi vërtet të fokusuar në diçka, ka shumë mundësi që të mos i kushtojmë vëmendje kalimit të kohës, megjithatë punojmë në mënyrë efektive në atë që kemi ndërmarrë”.
Sipas autores, ekzistojnë dy lloje njerëzish: kohëmatësit (ata konsistentët) dhe kronistët (ata që nuk ia dalin mirë me kohën dhe vonohen kudo). Kjo kategori e dytë njerëzish e ka të vështirë të marrë seriozisht çdo afat që nuk ka pasoja. Këta njerëz do të jenë të qëndrueshëm vetëm nëse e dinë se do të ndëshkohen ose do të përballen me ndonjë pasojë të rëndë.
