Të gjithë mund të ndihemi të trishtuar ose të mërzitur në një moment të jetës sonë. Por kjo nuk do të thotë që ne vuajmë nga depresioni. Le të shohim se cilat janë shenjat e dukshme dhe të fshehura të kësaj sëmundjeje që duhet të na bëjnë të dyshimtë dhe të na kthejnë në kërkim të ndihmës.
Depresioni është sinonim i trishtimit për shumicën prej nesh. Por e vërteta është se kjo është një sëmundje mendore shumë më e rëndë që është cilësuar si një “plagë” e shekullit të 21-të.
Depresioni mund të jetë i lehtë, i moderuar ose i rëndë në varësi të ashpërsisë dhe kohëzgjatjes së simptomave dhe shkallës së mosfunksionimit që ato shkaktojnë në jetën, punën, mjedisin familjar dhe marrëdhëniet personale të të prekurit. Për rastet më të rënda të depresionit, shpesh përdoren termat depresion klinik ose çrregullim depresiv madhor.
Sipas Organizatës Botërore të Shëndetësisë, depresioni është një sëmundje mendore që prek më shumë se 300 milionë njerëz në mbarë botën dhe konsiderohet e padiskutueshme se kushtet pandemike kanë rritur numrin e të sëmurëve.
Ndjenjat e trishtimit, pavlefshmërisë dhe humbja e interesit për aktivitetet që më parë kënaqnin të prekurin janë simptoma të zakonshme të depresionit.
Por duhet bërë një dallim midis trishtimit dhe pikëllimit dhe depresionit. Në veçanti, çrregullimi i madh depresiv – i karakterizuar shpesh nga episode depresive të përsëritura – është më kompleks dhe më i rëndë.
Këtu janë disa shenja të zakonshme që tregojnë se problemi nuk është një pikëllim i thjeshtë, por fshihet rreziku i depresionit
Ndjenja e dëshpërimit
Dëshpërimi dhe privimi për jetën janë ndoshta simptomat më të zakonshme të depresionit. Emocione të tjera që mbizotërojnë janë ndjenja e pavlefshmërisë dhe fajit të pajustifikuar. “Ky është i gjithë faji im”, “ku është kuptimi?” janë mendimet që mbizotërojnë në mendjen e të prekurit.
Humbja e interesit
Depresioni “thith” kënaqësinë dhe gëzimin e jetës. Mbizotëron Anidonia. Kambana e rrezikut është mungesa e interesit për aktivitetet që deri më tani mezi prisnit t’i bënit p.sh. sportet, hobi, daljet me miqtë.
Në rastin e sjelljes seksuale, mund të ndodhë ulje e dëshirës dhe madje edhe mosfunksionim seksual.
Lodhje e vazhdueshme
Ndjenja e vazhdueshme e rraskapitjes, një lodhje e përhershme që shumë e përshkruajnë si humbje energjie, është një shenjë karakteristike e sëmundjes. I sëmuri shpesh raporton se vazhdimisht ndihet i lodhur
Agresion i pashpjegueshëm
Depresioni mund të prekë të dy gjinitë në mënyra të ndryshme. Hulumtimet tregojnë se meshkujt me depresion përjetojnë simptoma të tilla si nervozizëm, agresion, sjellje të rrezikshme, përdorim të substancave dhe zemërim të pakontrollueshëm. Burrat janë gjithashtu ata që më rrallë se gratë zgjedhin të kërkojnë ndihmën e një profesionisti të shëndetit mendor.
Çrregullime të oreksit
Pavarësisht nëse është një rënie e pashpjegueshme e oreksit, ose një rritje e oreksit që çon në shtim në peshë, çrregullimet e oreksit duhet të jenë një shqetësim për ju.
Ndryshimet emocionale
Shenjë rreziku janë edhe luhatjet e humorit të humorit p.sh. nga e qeshura tek e qara, pa asnjë stimul të jashtëm që justifikon këtë tërheqje emocionesh.
Kërkoni ndihmë
Nëse dikush ka disa nga simptomat e mësipërme – me mbizotërim të letargjisë – për më shumë se dy javë, atëherë mund të diagnostikohet me depresion dhe të kërkojë ndihmën e një profesionisti të shëndetit mendor.
Është fakt se shumë të sëmurë e kanë të vështirë të kërkojnë ndihmë nga një specialist, ndërkohë që roli i familjes dhe mjedisit miqësor në mbështetjen e pacientit është vendimtar. Në fund të fundit, siç theksojnë ekspertët, rrjeti mbështetës i pacientit si dhe interesat e tij (hobi, aktivitete) janë faktorë të rëndësishëm që do ta ndihmojnë atë të kapërcejë depresionin.
