Romancieri me origjinë indiane, Sir Salman Rushdie, i cili është goditur me thikë ndërsa ishte në skenë në Nju Jork, është kërcënuar me vdekje për shkak të punës së tij gjatë një karriere letrare pesë dekadash.
Shumë nga librat e 75-vjeçarit kanë qenë jashtëzakonisht të suksesshëm, me romanin e tij të dytë, Fëmijët e mesnatës, që fitoi çmimin Booker në 1981.
Por ishte romani i tij i katërt, Vargjet Satanike, i botuar në 1988, u bë vepra e tij më e diskutueshme, duke sjellë trazira ndërkombëtare të paprecedentë në përmasat e saj.
U bënë kërcënime me vdekje ndaj Rushdie, i cili u detyrua të fshihej pas publikimit të tij dhe qeveria britanike e vendosi autorin nën mbrojtjen e policisë.
Britania e Madhe dhe Irani ndërprenë marrëdhëniet diplomatike, por në të gjithë botën perëndimore autorë dhe intelektualë denoncuan kërcënimin ndaj lirisë së shprehjes që vinte nga reagimi i myslimanëve ndaj librit.
Një fetva, ose dekret, që bën thirrje për vrasjen e romancierit u lëshua nga Ayatollah Ruhollah Khomeini, udhëheqësi suprem i Iranit, në vitin 1989, një vit pas botimit të librit.
Salman Rushdie ka lindur në Bombei dy muaj para pavarësisë së Indisë nga Britania.
Në moshën 14-vjeçare, ai u dërgua në Angli dhe në Shkollën e Rugbit, më vonë fitoi një diplomë nderi në histori në Kings College, Kembrixh.
Ai u bë shtetas britanik dhe lejoi që besimi i tij mysliman të shuhej. Rushdie punoi shkurtimisht si aktor, dhe kishte qenë në Cambridge Footlights. Më pas dhe si autor reklamash, ndërsa shkruante romane.
Libri i tij i parë i botuar, Grimus, nuk arriti sukses të madh, por disa kritikë e panë atë si një autor me potencial të konsiderueshëm.
Rushdie-t iu deshën pesë vjet për të shkruar librin e tij të dytë, Fëmijët e mesnatës, i cili fitoi çmimin Booker në 1981, u vlerësua gjerësisht dhe u shit në gjysmë milioni kopje.
Katër vjet më vonë, Rushdie shkroi The Jaguar Smile, një rrëfim i një udhëtimi në Nikaragua.
Në shtator të vitit 1988 u botua vepra që do t’i rrezikonte jetën, Vargjet Satanike. Romani surrealist post-modern shkaktoi zemërim te disa myslimanë, të cilët e konsideruan përmbajtjen e tij si blasfemi.
India ishte vendi i parë që e ndaloi atë. Pakistani ndoqi shembullin, ashtu si edhe vende të tjera myslimane dhe Afrika e Jugut.
Romani u vlerësua në shumë qarqe dhe fitoi çmimin Ëhitbread për romane. Por reagimi ndaj librit u rrit dhe dy muaj më vonë, protestat në rrugë morën vrull.
Myslimanët e konsideruan atë një fyerje për Islamin. Ata kundërshtuan, ndër të tjera, që dy prostitutave në libër u jepeshin emrat e grave të profetit Muhamed.
Titulli i librit i referohej dy vargjeve të hequra nga Muhamedi nga Kurani, sepse ai besonte se ato ishin frymëzuar nga djalli.
Në janar 1989, muslimanët në Bradford dogjën ritualisht një kopje të librit dhe shitësit e gazetave ËHSmith ndaluan ta shfaqnin atje. Rushdie hodhi poshtë akuzat për blasfemi.
Në shkurt, njerëz u vranë në trazirat anti-Rushdie në nën-kontinent, ambasada britanike në Teheran u godit me gurë dhe u vendos një çmim mbi kokën e autorit.
Ndërkohë në Mbretërinë e Bashkuar, disa udhëheqës myslimanë kërkuan moderim, të tjerë mbështetën Ajatollah. SHBA, Franca dhe vende të tjera perëndimore dënuan kërcënimin me vdekje.
Rushdie, tashmë i fshehur me gruan e tij nën rojen e policisë, shprehu keqardhjen e tij të thellë për shqetësimin që u kishte shkaktuar myslimanëve, por Ajatollah e ripërtëri thirrjen e tij për vdekjen e autorit.
Zyrat në Londër të Viking Penguin, botuesit, u piketuan dhe u morën kërcënime me vdekje në zyrën e Nju Jorkut.
Por libri u bë një best-seller në të dy anët e Atlantikut. Protestat kundër reagimit ekstrem mysliman u mbështetën nga vendet e EEC, të cilat të gjitha tërhoqën përkohësisht ambasadorët e tyre nga Teherani.
Por autori nuk ishte i vetmi person që kërcënohej për përmbajtjen e librit.
Përkthyesi japonez i The Satanic Verses u gjet i vrarë në një universitet në veri-lindje të Tokios në korrik 1991.
Policia tha se përkthyesi, Hitoshi Igarashi, i cili punonte si asistent profesor i kulturës krahasuese, u godit me thikë disa herë dhe u la në korridor jashtë zyrës së tij në Universitetin Tsukuba.
Në fillim të të njëjtit muaj, përkthyesi italian, Ettore Capriolo, u godit me thikë në banesën e tij në Milano, megjithëse i mbijetoi sulmit.
Dënimi me vdekje kundër Rushdie pushoi së mbështeturi zyrtarisht nga Irani në 1998.
Në dy dekadat e fundit ai ka botuar Shalimar Klloun, Magjepsja e Firences, Dy vjet tetë muaj dhe njëzet e tetë netë, Shtëpia e artë dhe Kichotte.
Rushdie ka qenë i martuar katër herë dhe ka dy fëmijë. Ai tani jeton në SHBA dhe u shpall kalorës në vitin 2007 për shërbimet e tij në letërsi.
Në vitin 2012, ai botoi Joseph Anton: A Memoir, një rrëfim i jetës së tij në vazhdën e polemikave mbi Vargjet Satanike./Përshtati në shqip, albeu.com
