Rreth orës 11:00 të datës 17 mars, Yuriy Nechyporenko dhe babai i tij, Ruslan, po shkonin me biçikletë për në ndërtesën e administratës së Bucha ku po shpërndaheshin ndihma. Energjia elektrike, gazi dhe uji ishin ndërprerë dhe gjërat elementare ishin në mungesë në qytet, një nga të parët që u pushtua nga forcat ruse ndërsa përparonin drejt kryeqytetit të Ukrainës, Kiev.
Yuriy dhe babai i tij shpresonin të merrnin disa ilaçe dhe ushqim. Yuriy tha se një ushtar rus e ndaloi atë dhe babain e tij në rrugën Tarasivska. Ata ngritën menjëherë duart.
Në një rrëfim për BBC, së bashku me nënën e tij, Alla, 14-vjeçari tregoi atë që ndodhi më pas.
“Ne u thamë se nuk kishim armë dhe se nuk përbënim ndonjë rrezik”, tha ai.
“Pastaj babai im ktheu kokën nga ana ime, dhe atëherë ai u qëllua … Ai u qëllua dy herë në gjoks, pikërisht aty ku është zemra. Pastaj ai ra në tokë.”
Në atë moment, tha adoleshenti, ushtari e qëlloi në dorën e majtë dhe edhe ai ra. Ndërsa ishte në tokë, tha ai, u qëllua sërish, këtë herë në krah.
“Isha shtrirë në bark, nuk mund të shihja asgjë që po ndodhte rreth meje. Ushtari ka qëlluar sërish, duke i synuar kokën, por plumbi kaloi nëpër kapuçin tim. I njëjti ushtar qëlloi përsëri, këtë herë në kokën e babait të tij, por ai ishte i vdekur. Kam pasur një sulm të vogël paniku, i shtrirë aty me krahun tim të plagosur. Pashë që dora më rrjedh gjak”, tha Yuriy.
Vetëm pasi ushtari u kthye në tokë, tha ia, u çova dhe ika me vrap.
BBC nuk i ka verifikuar në mënyrë të pavarur detajet e rrëfimit të Yuriy-t, por kjo vjen pasi shtohen provat e mizorive të kryera nga forcat ruse ndërsa ata kishin nën kontroll Bucha dhe qytete të tjera në veri të Kievit.
Vetëm në Bucha, trupa të të vdekurve u gjetën rrugëve, shumë prej të cilëve me plagë të mëdha. Disa ishin qëlluar nëpër tempuj, ishin ekzekutuar. Të tjerë i kishin duart ose këmbët të lidhura pas shpine. Disa prej tyre ishin goditur qartë nga tanket.
Shumë prej trupave u panë përgjatë një shtrirjeje të rrugës Yablonska, vetëm 2 km (një milje) nga rruga ku thuhet se u vra Ruslan.
Nëna e Yuriyt, Alla, tha për BBC se si kishte shkuar për të parë burrin e saj pasi adoleshentja u kthye në shtëpi dhe i tregoi se çfarë kishte ndodhur. Ajo mendoi se Yuriy mund të kishte gabuar dhe se Ruslan ishte i plagosur dhe kishe nevojë vetëm për ndihmë mjekësore.
“Djali im më lutej të mos e bëja. Ai tha se do të më vrisnin edhe mua”, tha Alla, ndërsatregon se kur u nis për të bashkëshorti, fqinjët e ndaluan duke i thënë se rusët po vrisnin të gjithë ata që ju dilnin para.
Të nesërmen në mëngjes, Alla mori nënën e saj për të ndihmuar. Të veshur me shalle të bardha, ata shkuan në vendin e të shtënave. Nëna e saj foli me ushtarët rusë dhe ata arritën të kalonin. Më në fund mblodhën trupin e Ruslanit dhe e sollën në shtëpi.
Një fotografi e trupit pjesërisht të mbuluar, e marrë nga Alla dhe e ndarë me BBC, duket se konfirmon dëshminë e Yuriyt. Ajo tregon një plagë me armë zjarri në anën e djathtë të gjoksit, afër zemrës.
Ruslan, 49 vjeç, ishte me profesion avokat. Ai ishte shumë aktiv në komunitet, sipas Allës, i cili nuk rrinte në shtëpi dhe të priste, por doli vullnetar për të ndihmuar njerëzit.
Alla tregon se atë e varrosën në kopshtin e familjes.
Yuriy tha se ushtari që e vrau ishte qartazi rus. Uniforma e tij ishte jeshile e errët, tha ai, tipike për ushtrinë ruse. “Pashë që në xhaketën e tij ishte shkruar “Rusia” në rusisht”, tha ai.
“Ne nuk ishim rrezik për ushtrinë, ne ishim civilë, të veshur me shalle të bardha për ta treguar këtë,” tha Yuriy. “Është marrëzi”/Marrë nga BBC, albeu.com
