Zgjedhja për të qenë nënë, është një zgjedhje e vetëdijshme, e cila shpesh kërkon sakrifica dhe dorëheqje.
Një grua që harron veten, që heq dorë gjithmonë, e cila nuk e merr më në konsideratë veten e saj, rrezikon të arrijë në një pikë pa kthim. Kështu që mësoni të rimerrni fuqitë tuaja, duke mos sakrifikuar gjithmonë veten, shkruan “Revista Psikologji”.
Përveç të qenit e drejtë, është e dobishme për ato detyra që një nënë duhet të kryejë çdo ditë. Le të shohim së bashku 8 arsye të vlefshme për të mos sakrifikuar gjithçka për fëmijët tuaj.
TË JESH NËNË, PA HARRUAR GRUAN
Zgjedhja për të qenë nënë, është një zgjedhje e vetëdijshme, e cila shpesh kërkon sakrifica dhe dorëheqje. Por sakrifikimi i gjithçkaje për fëmijët tuaj nuk është gjithmonë zgjedhja më e mençur, megjithëse instinkti i nënës është që të vendosni më parë nevojën e fëmijës. Kështu, ndodh që ta shtyni, i thoni vetes tuaj se për një shëtitje me miqtë do të ketë një mundësi tjetër.
Përfundojmë duke sakrifikuar çdo nevojë tonën në homazh për mirëqenien dhe lumturinë e fëmijëve. Priremi të qetësojmë idenë e një dëshire legjitime, duke menduar se, gjithsesi, mund të shtyhet për javën tjetër apo diçka më vonë. Sa herë ju ka ndodhur dhe juve? Për një periudhë të gjatë, këto dëshira shtyjnë në kohë një tjetër nevojë, ndaj mos mësoni të delegoni ose t’i kërkoni ndihmë partnerit, sepse rrezikon të bëhet i dëmshëm për vetë gruan. Të heqësh dorë nga gjithçka jo vetëm që nuk është veprimi i duhur dhe i pamenduar mirë, por as i dobishëm për fëmijët tuaj.
Hapësirat tuaja, gjërat tuaja. Të kesh hapësirën tënde, një moment të ditës dedikuar vetes, ju lejon jo vetëm të kujdeseni për pamjen, por edhe për brendësinë tuaj. që të mbushesh me energji, duhet të shkëputesh nga angazhimet dhe përgjegjësitë për një moment.
Koha për çiftin. Marrëdhënia me bashkëshortin, intimiteti dhe bashkëpunimi nuk duhet të dështojë me lindjen e fëmijëve. Përkundrazi, lidhja duhet të forcohet. Ta lësh pas dore veten është një gabim që duhet të shmanget absolutisht.
Fëmijët nuk ju përkasin juve, ata i përkasin botës, jetës, pavarësisht se kanë lidhjen më të bukur dhe më të thellë me ju.
Do të lënë folenë dhe kështu është. Përgatiti: Fëmijët tuaj do të rriten, do të bëjnë fluturimin e tyre dhe ju do të jeni krenarë t’i shihni që fluturojnë me krahët e tyre nëse keni punuar edhe ju për pavarësinë e tyre.
Sindroma e folesë bosh. Investimi i gjithçkaje mbi fëmijët, çdo mendim, gjest dhe moment i ditës do të thotë ta gjesh veten papritur brenda një dite. Pa asgjë për të bërë, pa burimet e duhura për të kapërcyer mungesën dhe nostalgjinë e tyre. Edhe pse ato janë legjitime kur ekuilibrohen.
Shmangni zhgënjimin. Ëndrrat, nevojat, dëshirat tuaja të vogla, një ditë mund të bëhen burim zhgënjimi. Të bësh diçka për veten, t’i dhurosh vetes një pasdite apo një mbrëmje me miqtë e tu, nuk të bën një nënë egoiste, por të plotësuar.
Sakrificat e kanë një peshë. Me kalimin e kohës ato peshojnë gjithnjë e më shumë. Kur fëmijët të jenë rritur, kur të vësh re se nuk ke hequr dorë nga ata, do të kuptosh se duhej të kishe menduar pak edhe për veten.
Një nënë e realizuar. Fëmijët tuaj nuk duan një nënë të lodhur dhe të pakënaqur. Ata kanë nevojë për një nënë që ndihet paqësore dhe e përmbushur, e cila u mëson atyre respektin për kohën e vet dhe atë të të tjerëve. Për hapësirat e tyre dhe hapësirat e njerëzve të tjerë.
Mendoni të hiqni dorë herën tjetër për çfarë duhet të bëni apo para një refuzimi tjetër për të dalë. Mendoni jo vetëm si nënë, por edhe si grua, bashkëshorte, shoqe. E plotësuar. E qetë.
