Viti i mbrapshtë i 1997-ës solli trazira të mëdha dhe kjo erdhi për shkak se presidenti i asaj kohe Sali Berisha nuk tërhiqej dhe nga qëndrimet e tij dhe kjo kishte shkaktuar revolta në Shqipëri. Rebelimi i njerëzve kryesisht në jug të vendit lidhej me falimentimin e firmave piramidale dhe ku përgjegjëse ishte qeveria e Partisë Demokratike.
Përveç krizës ekonomike, Shqipëria më përpara pësoi dhe një krizë politike, në zgjedhjet e 26 majit 1996, ku u manipuluan masivisht nga PD dhe PS-ja i bojkotoi ato, duke mos e njohur rezultatin e zgjedhjeve. Në tetor ’96, Berisha do të mbante zgjedhjet lokale dhe vendi pësoi dhe një krizë tjetër të shumanshme.
Si rezultat i krizës politike e ekonomike, Berisha më në fund pranoi që të arrinte një marrëveshje politike mes partive në Presidencë dhe se u arrit marrëveshja politike që parashikonte krijimin e një qeveri mbarëkombëtare. Për PS-në firmosi sekretari Përgjithshëm i PS-së, Rexhep Meidani, pasi lideri socialist Fatos Nano ndodhej në burg.
Në këtë tryezë u vendos të krijohej qeveria e Pajtimit Kombëtar dhe u gjet një emër kompromisi. E ishte pikërisht kryebashkiaku i Gjirokastrës, socialisti Bashkim Fino që do të pranonte postin e kryeministrit në një periudhë tejet të vështirë për Shqipërinë që ishte në zgrip.
Associated Press, si çdo media botërore i kushtoi një vëmendje ngjarje në Shqipëri dhe revoltave. Ajo nxjerr pamjet kur më 9 mars, Bashkim Fino shkoi në Presidencë, ku Berisha ishte ngujuar në zyrën e tij.
Në këto pamje, Fino takimin me Berishën në president, e realizoi pasi u takua me drejtuesit socialistë, Meidani, Majko, Dade.
Më pas AP-ja merr dhe opinionet e para të familjarëve të Finos në Gjirokastër, bashkëshortes dhe nënës së tij mbi detyrën e vështirë të të birit.
Më poshtë artikulli i plotë i AP-së
Revolta në rritje e Shqipërisë u afrua afër kryeqytetit të Mërkurën pavarësisht emërimit të një Kryeministri të ri i cili është nga territori i kontrolluar nga kryengritësit.
Presidenti Sali Berisha emëroi Bashkim Fino, një ekonomist nga qyteti jugor i Gjirokastrës, tani në duart e rebelëve.
Fino zëvendëson Aleksandër Meksin e Partisë Demokratike, i cili kohët e fundit dha dorëheqjen nga posti. Në Gjirokastër, familja e Finos foli për të dhe sfidat që priten si kryeministri i ri i Shqipërisë.
Kryeministri i ri shqiptar, Bashkim Fino i Partisë Socialiste kryesore të opozitës, thotë se ai shpreson që emërimi i tij të jetë hapi i parë për të gjetur një rrugëdalje nga kriza që ka mbërthyer vendin.
Në kryeqytetin e Tiranës, Fino u takua me Presidentin Sali Berisha përpara se të udhëtonte në selinë e Partisë Socialiste, ku u takua me Rexhep Meidanin, Sekretarin e Përgjithshëm të asaj Partie.
Fino, 35 vjeç, është një ish-kryetar i Bashkisë Gjirokastër, një qytet i madh i kontrolluar nga kryengritësit.
Berisha shpreson që emërimi do të ndihmojë në përfundimin e sundimit kryengritës në jug, por rebelët kanë përsëritur kërkesat e tyre për dorëheqjen e Berishës.
“Jugu dhe veriu janë të bashkuar në një gjë, ne do të përpiqemi t’i bëjmë njerëzit të punojnë dhe të flasin me njëri-tjetrin për të qëndruar afër njëri-tjetrit dhe jo për të folur me gjuhën e tankeve dhe armëve”, deklaronte Fino në takimin me zyrtarët socialistë.
“Kjo qeveri duhet të hapë një dialog me rebelët, për t’u kërkuar atyre që të dorëzojnë armët me iniciativën e tyre. Ne nuk mund ta bëjmë këtë duke dhënë urdhra.”
Kjo është shtëpia e përulur e kryeministrit të ri në Gjirokastër. Familja e tij flasin për emërtimin e ri të Finos – nëna e tij tha se ishte krenare, ndërsa gruaja e tij shprehu shqetësim për situatën në vend.
“Sipas mendimit tim, unë mendoj se nëse është e mundur të jesh kryeministër duhet ta bësh situatën më të qetë dhe t’i bësh njerëzit të heqin dorë nga armët e tyre dhe t’u bëjnë thirrje të gjitha partive politike për të gjetur një zgjidhje”, shprehet Diana Fino, e gruaja e Kryeministrit të ri.
“Unë mendoj se ai ka mbështetjen e Gjirokastrës dhe të gjithë njerëzve sepse ai ishte kryetari i bashkisë së qytetit dhe gjatë asaj kohe ishte shumë i suksesshëm”, deklaron Rezmo Fino, nëna e re e Kryeministrit.
