Një ish-oficer rus ka konfirmuar se trupat e ushtrisë së Rusisë kanë torturuar ukrainasit, duke i marrë në pyetje në mënyrë brutale deri te kërcënimet me përdhunim.
Konstantin Yefremov, oficeri më i lartë që ka folur hapur, tha në një intervistë ekskluzive për BBC se Rusia tani e sheh atë si një tradhtar dhe dezertor.
Në një vend në Ukrainën jugore, ai tha se “marrjet në pyetje, torturat vazhduan për rreth një javë”.
“Çdo ditë, natën, ndonjëherë dy herë në ditë”.
Yefremov u përpoq të jepte dorëheqjen nga ushtria shumë herë, por ai përfundoi duke u shkarkuar. Tani ai ka ikur nga Rusia.
Duke përdorur fotografi dhe dokumente ushtarake të ofruara nga Yefremov, BBC ka verifikuar se ai ishte në Ukrainë në fillim të luftës, në rajonin e Zaporizhzhia, duke përfshirë qytetin e Melitopol.
I dislokuar në Ukrainë vitin e kaluar, ish-togeri i lartë ka pranuar të më tregojë për krimet që ai thotë se ka parë atje, duke përfshirë torturën dhe keqtrajtimin e të burgosurve ukrainas.
Më 10 shkurt 2022, Yefremov thotë se mbërriti në Krime, gadishulli ukrainas i aneksuar nga Rusia nëntë vjet më parë. Ai ishte kreu i një njësie të çminimit të Divizionit të 42-të të pushkëve të motorizuara, dhe zakonisht ishte i vendosur në Çeçeni, në Kaukazin e Veriut të Rusisë. Ai dhe njerëzit e tij u dërguan për të marrë pjesë në “stërvitje ushtarake”, thotë ai.
“Në atë kohë askush nuk besonte se do të kishte luftë. Të gjithë mendonin se kjo ishte vetëm një stërvitje. Jam i sigurt se as oficerët e lartë nuk e dinin.”
Yefremov kujton se kishte parë trupat ruse duke ngjitur shenjat e identifikimit në uniformat e tyre dhe duke pikturuar shkronjën “Z” në pajisjet dhe automjetet ushtarake. Brenda pak ditësh, “Z” ishte bërë simboli i asaj që Kremlini e quante “operacioni i tij special ushtarak”.
Yefremov pretendon se nuk donte të kishte të bënte me të.
“Vendosa të largohem. Shkova te komandanti im dhe i shpjegova pozicionin tim. Ai më çoi te një oficer i lartë që më quajti tradhtar dhe frikacak.
“Lashë armën, hipa në një taksi dhe u nisa. Doja të kthehesha në bazën time në Çeçeni dhe të jepja dorëheqjen zyrtarisht. Më pas shokët më telefonuan me një paralajmërim.
“Një kolonel kishte premtuar se do të më fuste në burg deri në 10 vjet për dezertim dhe ai kishte lajmëruar policinë.”
Yefremov thotë se thirri një avokat ushtarak, i cili e këshilloi të kthehej.
“Tani e kuptoj se duhet ta kisha injoruar këtë dhe të vazhdoja”, thotë ai. “Por kisha frikë se mos më futnin në burg”.
Ai u kthye për t’u bashkuar me njerëzit e tij.
Yefremov këmbëngul se ai është “kundër luftës”. Ai më siguron se nuk ka marrë pjesë në aneksimin e Krimesë nga Rusia, apo nuk ka luftuar në Ukrainën lindore kur shpërtheu lufta për herë të parë në Donbas nëntë vjet më parë.
Në vitin 2014, Rusia nuk u akuzua vetëm për orkestrimin e një kryengritjeje separatiste atje, por edhe për dërgimin e trupave të saj. Konstantini më thotë gjithashtu se nuk ka marrë pjesë në operacionin ushtarak të Rusisë në Siri.
“Për tre vitet e fundit kam qenë i përfshirë në pastrimin e minave në Çeçeni, një vend që kishte përjetuar dy luftëra. Mendoj se puna që kam bërë atje ka përfituar njerëzit.”
Ai rrëfen si u largua nga ushtria ruse duke u arratisur.
“Në shtëpinë ku jetoja, bëra një kapelë në tavanin e papafingo… në rast se policët dhe oficerët e regjistrimit hynin për të dorëzuar letrat e thirrjes. Oficerët e regjistrimit po shkonin me makinë në shtëpinë time dhe më prisnin në makinat e tyre, kështu që mora një banesë me qira dhe u fsheha atje. U fsheha edhe nga fqinjët, sepse kisha dëgjuar për raste kur fqinjët i thanë policisë për të rinjtë që ishin tërhequr dhe fshiheshin. Më dukej kjo situatë poshtëruese dhe e papranueshme.”
Yefremov kontaktoi grupin rus të të drejtave të njeriut Gulagu.net, i cili e ndihmoi atë të largohej nga Rusia./albeu.com
