Më pak se dy muaj nga kundërofensiva e madhe e ukrainasve në Kherson, flamuri i tyre po valëvitet që nga dita e djeshme në qendër të qytetit, duke shënuar një tërheqje poshtëruese për forcat ruse.
Rusia bëri pak ose aspak rezistencë ndaj ushtrisë ukrainase që bëri të pamundurën për të marrë kontrollin e kryeqytetit të provincës me të njëjtin emër.
Të rreshtuar në bregun lindor të lumit Dnieper, i cili ndan rajonin në dy pjesë, ata u izoluan plotësisht në atë drejtim, pasi ukrainasit kishin përparuar që nga fundi i gushtit nga periferia drejt lumit në provincën Kherson, në një përpjekje për të zmbrapsur rusët.
Në çdo rast, tërheqja përfaqëson një nënvlerësim për presidentin rus Vladimir Putin dhe në fakt është momenti më domethënës ushtarak në luftë.
Por nëse dhe në çfarë mase tërheqja ruse përbën pjesë të një taktike me qëllim kundërsulmi gjatë ditëve të ardhshme, ende nuk dihet. Megjithatë, fakti që urdhri i tërheqjes u dha të mërkurën e kaluar, gjatë një takimi në Moskë midis ministrit rus të Mbrojtjes Sergei Shoigu dhe gjeneralit Sergei Surovykin, komandant i forcave ruse në Ukrainë po intensifikon skenarët e një vendimi politik.
Se pavarësisht tërheqjes së trupave nga pjesa perëndimore e Khersonit, rusët kanë në kontroll mijëra kilometra katrorë, duke përfshirë disa nga tokat bujqësore më të mira të Ukrainës.
Pas vendimit, komandanti i ri i forcave në Ukrainë argumentoi se tërheqja do të mbronte jetën e civilëve dhe trupave, të cilët u përballën me një “kundërsulm ndëshkues ukrainas” që synonte depot ruse të municioneve dhe postet komanduese, duke bllokuar linjat e tyre të furnizimit.
Në të vërtetë, pozicioni në të cilin rusët ishin bllokuar kishte rezultuar në humbjen e komunikimit me stacionet e tyre të furnizimit. Mbi të gjitha, megjithatë, operacioni në Kherson shkaktoi shumë viktima.
Në fakt, pas rimarrjes së Khersonit deri në lumin Dnieper, të dy palët janë ballë për ballë, pasi do të “luftojnë” me njëra-tjetrën përgjatë lumit për një distancë prej rreth 250 kilometrash, nga zona rreth termocentralit bërthamor të Zaporizhias deri në Detin e Zi.
Edhe pse për makinën propagandistike të Moskës tërheqja cilësohet si një lëvizje e kujdesshme që synon kursimin e burimeve dhe vendosjen e forcave ruse në fronte të tjera, ajo megjithatë përfaqëson një goditje për kundërsulmin e Ukrainës.
Në të njëjtin kontekst, presidenti rus njoftoi personalisht dy muaj më parë aneksimin e rajonit në Federatën Ruse, ndërkohë që sot rreth 10,000 kilometra katrorë tokë janë në kontrollin e forcave ukrainase.
Sidoqoftë, Rusia ende ruan kontrollin e rreth 60% të rajonit Kherson në jug dhe në lindje të lumit Dnieper, duke përfshirë vijën bregdetare përgjatë Detit Azov.
Ndërsa trupat e Moskës kontrollojnë bregun lindor të lumit, forcat ukrainase do të luftojnë për të shkatërruar ose ndërprerë furnizimin me ujë në Krime. Për më tepër, kalimi në bregun lindor do ta bëjë më të lehtë për Rusinë të rigrupojë trupat e saj.
Çdo përpjekje e forcave ukrainase për të kaluar lumin tani do të jetë edhe më e kushtueshme pasi forcat ruse janë pozicionuar mirë përgjatë një pjese të lumit. Në Moskë, disa komentues e kanë cilësuar tërheqjen e forcave ruse si një veprim poshtërues dhe turpi, ndërsa disa kanë kritikuar ministrinë e mbrojtjes për keqpërdorim.
Udhëheqësi çeçen Ramzan Kadyrov, shumë kritik në të kaluarën, vlerësoi se Surovikin ” bëri një zgjedhje të vështirë, por korrekte. Kadyrov shtoi më tej se situata në Kherson ishte e vështirë, veçanërisht pa rrugë të sigurta të furnizimit.
Nga ana e tij, presidenti ukrainas, Volodymyr Zelensky ditën e djeshme e cilësoi si “historike” për Ukrainën.
Në mënyrë të ngjashme, suksesi i ri i ushtrisë ukrainase, pas një sulmi të shpejtë në pjesën më të madhe të Kharkivit në shtator, kërkon kohë për forcimin e mbështetjes ndërkombëtare në përpjekjet luftarake të Ukrainës, edhe pse zyrtarët amerikanë i kanë kërkuar Zelenskit të ulë retorikën e tij në negociata, nëse jo kërkesat e tij themelore.
Suksesi në Kherson gjithashtu mund t’u japë njësive të dobëta ukrainase pak kohë, si dhe t’u lejojë atyre të rikthejnë vëmendjen e tyre në Donbass, ku luftimet e ashpra vazhdojnë si në Luhansk ashtu edhe në Donetsk.
Në të njëjtën linjë, Moska do të ketë tani shumë armë dhe dhjetëra mijëra trupa për të luftuar në një kohë kur sulmet e saj gjithëpërfshirëse në infrastrukturën ukrainase kanë lënë pa energji dhe ujë shumë zona. Ukraina mund të marrë sisteme të avancuara ajrore nga perëndimorët, por ajo ka një zonë të madhe për të mbrojtur dhe SHBA ende nuk ka miratuar një “çek bosh” për të dërguar mjetë të tjera të luftës në Kiev.
Megjithatë, në të njëjtën kohë, autoritetet ukrainase kanë gjithashtu një detyrë të madhe përpara tyre, atë të rindërtimit të Kherson, ku forcat ruse shkatërruan infrastrukturën kritike dhe lanë pas një numër të madh minash.
/albeu.com
