Ish-kryeministri Sali Berisha është shprehur se marrëdhëniet e vërteta shqiptaro-amerikane janë falsifikuar nga kryeministri Rama.
Në reagimin e tij Berisha është shprehur se ka vendosur që të paraqesë me foto dhe video të gjitha momentet më thelbësore të këtyre marërdhënieve në 100-vjetorin e tyre.
Komentet Berisha i ka bërë përmes një postimi në faqen e tij në Facebook.
Postimi i plotë i Berishës:
Historia e vërtet e marrëdhënieve Shqiptaro-Amerikane në 31 vitet e fundit në foto dhe video!
Miq, për shkak të fallsifikimit banal dhe censurimit si në kohërat e vjetra, të historisë se marrëdhënieve shqiptaro-amerikane nga Edi Rama, neobllokmenët e tij dhe mafia e George Sorosit, vendosa te flas dhe të paraqes për ju çdo ditë në foto dhe video të gjitha momentet më thelbësore të këtyre marrëdhënieve në 100 vjetorin e tyre.
Me 22 Maj 1991, foto historike me Ismail Kadarenë dhe Azem Hajdarin të ftuar nga Kongresi i SHBA ne seance dëgjimi para bashkryetarëve te Komisionit te Helsinkit, Senatorit Denis De Concini dhe Kongresmenit Steny Hoyer e disa kongresmenëve dhe senatorëve anëtarë të këtij komisioni në një sallë të mbushur plot me zyrtarë amerikan dhe bashkatdhetarë tanë, duke dëshmuar para tyre per masakrën e 2 Prill 1991 në Shkodër dhe gjendjen në Shqiperi.
Me këtë akt historik SHBA mbeshtetën haptas opozitën shqiptare.
Në gusht të vitit 1991, Denis De Concini kishte vizituar Shqipërinë dhe në takim i kishte kërkuar Ramiz Alisë lirimin e të burgosurve politik, lejimin e pluralizmit politik. Ai kishte kërkuar gjithashtu, per shkak te shkrimeve te mia, të më takonte edhe mua, natyrisht regjimi e mashtroi senatorin dhe nuk me njoftoi per kërkesën e tij.
ps: sot Edi Rama ka 97% të të gjithë pushtetit ne Shqipëri nga 88% që kishte Ramiz Alia në maj të vitit 1991.
Këtu më poshtë keni fjalen time jo të plotë në këtë seancë.
Fjala e Dr. Sali Berisha
“Aty ku ka varreza ka Ringjallje”
F.Nietzsche
“Z. Kryetar, Të nderuar Kongresmenë dhe Senatorë, Zonja dhe Zotërinj, Forcat Demokratike të Shqipërisë, Partia Demokratike e Shqipërisë dhe e gjithë opozita janë mirënjohës për Kongresin, Qeverinë dhe popullin e Shteteve të Bashkuara që na ftuan të paraqitemi me këtë dëshmi, për herë të parë te ky tempull i lirisë dhe demokracisë. Shqiptarët po kalojnë kohë të ndryshme, dhe shpresa mbetet shpëtimi ynë i vetëm, ftesa juaj paraqet një tregues të qartë se ne nuk jemi më një popull i harruar, ose thënë më mirë si selfforgotten-vet-harruar. Ne jemi të inkurajuar dhe shpresojmë, sepse Shtetet e Bashkuara mbeten themeli i demokracisë.
Udhëtimi për në këtë tokë të madhe jep optimizëm dhe forcë për të gjithë ata që luftojnë për demokracinë, veçanërisht për ne shqiptarët. Asnjë komb indigjen në Evropë, nuk ka vuajtur më shumë sesa kombi shqiptar, Gjatë historisë së tij mijëravjeçare, ka përjetuar okupim barbar, dramat e mëdha , periudha të gjata të errëta, gjenocidet, masakrat dhe torturat, dhe ndarja si asnjë komb tjetër. Kur e pyes veten pse ky komb i ynë i është dashur të vuajë kaq shumë, më pëlqen të kujtoj historinë e Jobit, i cili i mbijetoi testit të fatkeqësive të përsëritura, por kurrë nuk mori një përgjigje për pyetjet e tij. Sigurisht, ky nuk është vendi për të rishikuar historinë e kombit shqiptar, por dëshiroj t’ju kujtoj se gjatë këtij shekulli, asnjë komb nuk ka vuajtur aq sa kombi im.
Gjatë dy dekadave të para të këtij shekulli, kombi ynë u nda në dy, gjysma e territoreve tona u jepeshin vendeve fqinje.
Sidoqoftë, gjatë periudhës 1920-, shqiptarët luftuan për të dhe themeluan shtetin më demokratik në Ballkan. Por sundimtarët e frikësuar të vendeve fqinje përmbysën qeverinë demokratike të Shqipërisë dhe, në të njëjtën kohë, mashtruan demokracinë në të gjithë rajonin. Nga viti 1945 e deri më sot; domethënë, gjatë 45 viteve të fundit, shqiptarët kanë vuajtur nën diktature komunistë,e cila ka qenë një nga diktaturat më të këqija në Evropë. Historia e shqiptarëve, sot na kujton një nga shkrimtaret e njohura amerikane Helen Adams Keller i cila thotë për një popull : “të shurdhër dhe të verbër qysh nga foshnjëria”. Keller, nuk i referohej shqiptarëve, por në kontekst të rrjedhave të kohës, përfundimisht thënja e tij rimori dëgjimin dhe vizionin e saj- te ne Shqiptarët. Kurimi i saj kaloi në faza të vështira, ashtu si Shqipëria, e cila pas 45 vjetësh diktaturë tani është në procesin e ringritjes së saj – “të shurdhër dhe të verbër qysh nga foshnjëria”.
Por përpara se ajo të bashkohet me familjen e kombeve demokratike, Shqipëria, ashtu si shkrimtarja juaj e madhe do të duhet të përjetojë vuajtje dhe krizë të mëtutjeshme për shumë arsye, disa prej të cilave unë do t’i listojë këtu. Së pari, Shqipërisë i mungon një traditë e një demokracie pluraliste; se dyti përvojat e Shqipërisë jane nën feudalizëm dhe socializëm totalitar; së treti, krijimi pas Luftës së Dytë Botërore të diktaturës së pamëshirshme të Enver Hoxhës, e cila në shumë aspekte e tejkaloi diktaturën e përshkruar nga George Orëell në veprat e tij. Ky regjim izoloi vendin, gjë që bëri që bota të harrojë se Shqipëria madje ekzistonte. Numri i të burgosurve politikë dhe viktimave, liria e ndërgjegjes së të cilve u shkel në Shqipëri ishte më i madh se në çdo vend të Evropës Lindore.
Kjo dëshmon jo vetëm shkallën e lartë të shtypjes, por edhe faktin që shqiptarët iu përgjigjën okupimit bolshevik Stalinist në të njëjtën mënyrë që ata iu ishin përgjigjur pushtimeve të tjera gjatë historisë së tyre të gjatë. Eshtë mëse e vërtetë që ata nuk ishin në gjendje të organizoheshin, por, siç thoshte Nietzsche, ku ka varre, ka ringjallje. Dua të theksoj se ishin vuajtjet, torturat dhe burgosjet e aq shumë njerëzve që përfundimisht dhanë ndryshimin demokratik që filloi më vonë në Shqipëri sesa në vendet e tjera të Evropës Lindore. Kishte shumë faktorë vendas dhe të huaj që çuan në këto ndryshime, deri te qenia më e rëndësishme: fryma e Helsinkit; zhvillimet në Evropën Lindore, dhe ngritja në pushtet e Mikhail Gorbachev. Mospajtimi i inteligjencës shqiptare, e cila, megjithëse nuk ishte aq e zëshme sa homologët e saj në Evropën Lindore, luajti një rol jetësor, veçanërisht gjatë 3 viteve të fundit : “Dhe, revoltat e forcave demokratike, atyre që luftonin për liri e demokraci, në Shkodër, Kavaje Tirane, Fier dhe Vlorë, të cilat përfaqësonin një shprehje të qartë të pakënaqësisë popullore nga regjimi totalitar, me gjithë brutalitetin e regjimit që përdorte veglat e tij për ti shkatërruar dhe mbajtur gjallë komunizmin, u zgjua dhe u ngritë për të përmbysur komunizmin më të ëgër në botë që ishte Shqipëria.
Trazirat e nisura nga qytetarët dhe lëvizja studentore në Dhjetor 1990 përfaqësuan sfidën e parë të hapur dhe cliruan Shqipërinë, nga sundimtarët e saj për 45 vjet. Kështu, nën presionin e fortë të brendshëm dhe nxitjen e huaj demokratike, Partia në pushtet Partia Punës së Shqipërisë, u detyrua të iniciojë reforma dhe të sanksionojë pluralizmin politik. Dhe, në kushte të tilla lindi partia jonë, partia e parë opozitare e Shqipërisë, Partia Demokratike. Që nga fillimi i saj, Partia Demokratike, është dashur të luftojë me një parti e cila për rreth 50 vjet kishte trajtuar çdo individ me ide të pavarura si tradhtar, armik, duke i nënshtruar kundërshatarët e sa me; pushaktime, tortura cnjerëzore, dënimin e kundërshtarve me burgim të gjatë, dhe interrnimet masive në kampet e punës së detyrueshme. Në lëvizjet e para në Shqipëri, për liri e demokraci, menjëherë, Partia Komuniste filloi një fushatë dhune dhe terrori kundër Partisë Demokratike, e cila arriti kulmin e saj me masakrën në Shkoder më 2 prill. Në zgjedhjet e 31 Marsit, Partia Demokratike fitoi një fitore të pjesshme. Ajo fitoi 75 vende. Zbardhur nga Beqir Sina dhe publikuar nga ne Bota sot me dt 27 gusht 2019.”
Ps ky eshte fjalimi im i parë në Kongresin e SHBA.
