Nuk ka verë pa shalqi, është një frut që përveç vlerave ushqyese ndihmon shumë që në ditët e nxehta trupi të hidratohet plotësisht.
Por që ai të duket sa më i mirë prodhuesit shpesh kanë tendencën që të përdorin kimikate që janë të dëmshme në organizmin.
Por ja si mund ta dallojmë nëse ai përmban plehra kimikë dhe nëse jo:
Azoti është një element i rëndësishëm për rritjen dhe zhvillimin e bimëve. Megjithatë, kultivuesit e shalqirit priren të tejkalojnë normat e pranueshme, sepse ky truk i ndihmon ata që të bëjnë që bima të peshojë deri në 25 kilogramë brenda vetëm 3 javësh.
Kontrolloni nëse shalqiri ka vrima
Disa njerëz besojnë se vrimat në shalqinj janë gjurmë nga insektet dhe jo për shkak të kimikateve, por megjithatë përpiquni të qëndroni larg frutave me vrima.
Mos hani një shalqi me qendër të madhe dhe të zbrazët.
Një vrimë e madhe në qendër të frutit tregojnë se është tepër i pjekur ose përmban hormone të rritjes. Një shalqi shumë i pjekur mund të jetë pak i hidhur, ndërsa një shalqi me hormone të rritjes mund të shkaktojë helmim. Prandaj është më mirë të mos e hani nëse e shihni frutin në këtë gjendje.
Vendosni një copë tul në ujë përpara se të hani një shalqi
Ju mund të kontrolloni përqendrimin e nitrateve në një shalqi dhe të shmangni helmimin duke vendosur një pjesë të vogël të tulit të tij në ujë të pastër në temperaturën e dhomës. Nëse fruti është i rrezikshëm, uji do të marrë një ngjyrë rozë të ndezur dhe është më mirë ta hidhni në kosh.
Një shalqi nuk duhet të jetë i lehtë kur e ngrini
Ndonjëherë edhe një lëkurë e bukur dhe e lëmuar, një nuancë e verdhë dhe një bisht i thatë nuk mund të garantojnë që ky shalqi është i shijshëm. Mos harroni ta peshoni gjithmonë përpara se ta blini – duhet të jetë i dendur dhe i rëndë.
Kur zgjidhni një shalqi, kërkoni për gjurmë të vogla ngjyrë bezhë në lëkurë.
Këto ‘vraga’ ngjyrë bezhë në lëkurën e lëmuar të shalqirit janë vendet ku bletët ‘provuan’ tulin e tij. Studiuesit shprehen se këto shalqinj janë zakonisht shumë të ëmbël.
