Në verën e vitit 2010, presidenti i atëhershëm rus, Dmitry Medvedev, u nis në një turne në Silicon Valley, në kërkim të investitorëve dhe ideve sesi të modernizonte ekonominë e vendit të tij.
Presidenti i ri, i njohur për dashurinë e tij për teknologjinë, zhvilloi vizita në Google, Apple dhe Twitter në atë që bashkëthemeluesi i platformës së mediave sociale Biz Stone e përshkroi si “një nga ditët më të veçanta në historinë e Twitter-it”.
Pikërisht aty Medvedev shkroi postimin e tij të parë në Twitter.
Këto ditë, Medvedev tenton të përdorë Twitter-in dhe platforma të tjera të mediave sociale për postime ‘të ndyra’ rreth zyrtarëve amerikanë dhe evropianë, si dhe për të bërë kërcënime të fshehta për të sulmuar Shtetet e Bashkuara dhe për të fshirë Ukrainën nga harta.
Në një postim në Telegram të hënën, ai tha se Shtetet e Bashkuara duhet t’i luten Rusisë që të rifillojë negociatat për kontrollin e armëve.
“Lërini të vrapojnë ose të zvarriten vetë dhe ta kërkojnë”, shkroi ai.
Pavarësisht se ka postuar në Twitter “Mad Libs” e tij luftarake në një sërë gjuhësh, audienca e Medvedevit ka shumë të ngjarë të jetë vendase.
“Ka shumë shqetësime në mesin e elitës, madje edhe midis atyre që konsiderohen të jenë nën mbrojtjen e Putin-it”, tha Mark Galeotti, një bashkëpunëtor i lartë në Institutin Mbretëror të Shërbimeve të Bashkuara për prestigjiozen “Foreign Policy”, përcjell Albanian Post.
Në tetor të vitit të kaluar, pak para se Rusia të fillonte të ndërtonte praninë e saj të trupave përgjatë kufirit të saj me Ukrainën, Medvedev botoi një ese në gazetën ruse Kommersant, e cila vlonte me teori konspirative dhe përbuzje për liderët e Ukrainës.
Në një pasazh të mbushur me ngjyrime antisemitike, ai akuzoi presidentin ukrainas, Volodymyr Zelensky, i cili është hebre, se ishte i lidhur me nazistët.
Kërcënimet me zjarr dhe squfur janë bërë normë nga zyrtarët e lartë rusë dhe drejtuesit e televizionit shtetëror rus.
Zbritja e ish-presidentit në një tërbim mezi të kuptueshëm kundër makinës perëndimore pasqyron zhvendosjen më të gjerë të Rusisë nga fqinji i bezdisshëm në një kërcënim ekzistencial për Evropën – dhe ndoshta më keq.
“Është një nga intrigat më të mëdha të politikës aktuale të brendshme”, tha Tatiana Stanovaya, një analiste politike ruse dhe themeluese e konsulencës R.Politik.
“Rusia ka ndryshuar. Dhe Medvedev duhet të tregojë se i përket kësaj Rusie”, shtoi ajo.
I përbuzur nga liberalët për gatishmërinë e tij për të kënaqur Putin-in dhe i parë me dyshim nga të fortët e shërbimeve të sigurisë ruse për hapat e tij ndaj Shteteve të Bashkuara, Medvedev është bërë gjithnjë e më i izoluar vitet e fundit pasi aleatët e tij janë arrestuar ose dëbuar në mërgim.
“Medvedev është një nga figurat më të cenueshme në elitën politike ruse”, tha Stanovaya.
Në një postim në Telegram këtë muaj, Medvedev u përpoq të trajtonte disa nga spekulimet rreth figurës së re të tij.
“Njerëzit shpesh më pyesin pse postimet e mia në Telegram janë kaq të ashpra. Përgjigja është se unë i urrej ata. Ata janë bastardë dhe llum”, shkroi ai, me sa duket për Ukrainën.
Kur Medvedev u bë president në vitin 2008, pas dy mandateve të para presidenciale të Putin-it në detyrë, kjo ringjalli shpresat në Rusi dhe Perëndim se reformimi ishte ende i mundur.
Medvedev solli një figurë dukshëm të ndryshme nga paraardhësit e tij.
Vetëm 42 vjeç, ai ishte kryesisht i pandotur nga sistemi politik sovjetik, pasi kishte mbaruar fakultetin juridik vetëm disa vjet para rënies së murit të Berlinit.
Duke ndjerë një hapje, vetë presidenti i atëhershëm i Shteteve të Bashkuara, i prirur për reforma, Barack Obama, ndoqi një “rivendosje” në marrëdhëniet e vendit me Rusinë, duke udhëtuar në Moskë gjatë vitit të tij të parë në detyrë.
Por vetë tiparet që ishin shkaku i optimizmit midis zyrtarëve perëndimorë tërhoqën tallje dhe dyshime nga qarqet politike konservatore në Rusi.
Përdorimi i zjarrtë i iPad-it nga Medvedev mori pseudonimin “iPedik”, i cili vendosi prefiksin e nënshkrimit të Apple në një fyerje homofobike ruse.
Në vitin 2011, një video e Medvedevit duke kërcyer me hitin rus të popit të viteve 1990 “American Boy” në një ribashkim universitar u zbulua në internet dhe u bë shpejt virale.
Pavarësisht retorikës së Medvedevit, gradualisht u bë e qartë se ai ishte pak më shumë se një lolo për Putin-in.
Dyshja sundoi si një grup i dyfishtë.
Pasi flirtoi me kandidimin për një mandat të dytë në vitin 2011, Medvedev u largua shpejt për të lejuar Putin-in të kthehej në presidencë, duke e poshtëruar veten në këtë proces.
Në vitin 2020, Medvedev dha dorëheqjen papritur si kryeministër, me vlerësimet e tij të pëlqimit në rënie – sipas standardeve ruse – në 38 për qind.
Ndërsa ai ishte poshtë, ish-presidenti nuk ishte jashtë dhe u emërua në postin e sapokrijuar të nënkryetarit të Këshillit të Sigurimit Rus, megjithëse është e paqartë se çfarë roli përfshin në të vërtetë.
Ai ka një punë, të cilën askush nuk e di se çfarë duhet të jetë.
Pavarësisht jopopullaritetit të tij, mbijetesa e Medvedevit është një dëshmi e besnikërisë së Putin-it ndaj ushtarëve të tij të bindur.
Putin-it nuk i pëlqen ndryshimi. Ai nuk i pëlqen të dyzojë. Atij nuk i pëlqen të shohë njerëz të dalin nga rrethi i tij./Foreign Policy/
