Kur përmendet Mario Jardel, fansave i kujtohet vetëm një gjë, golat.
Ai sapo kishte përfunduar lëvizjen e tij nga Galatasaray te Sporting Lisbonës pas një viti produktiv në të cilin shënoi 34 gola në 43 ndeshje, duke përfshirë dy kundër Real Madridit për të fituar Superkupën dhe gjashtë të tjerë në Ligën e Kampionëve.
Natyrisht, Jardel u bë i njohur në të gjithë Evropën për paraqitjet e tij me Porton, pasi 166 gola në 169 paraqitje bëri një emër mbresëlënës. Ai ishte i destinuar për gjëra më të mëdha dhe kur një lëvizje në një nga të ashtuquajturat klube të mëdha të Evropës nuk u realizua kurrë, Jardel bëri gati valixhet e tij për fituesit në fuqi të Kupës UEFA. Edhe pse pati sukses dhe mori pseudonimin “Super Mario” nga fansat pas shfaqjeve të tij në Turqi, Jardel nuk arriti të qetësohej.
Edhe një herë një lëvizje në Spanjë, Itali apo Angli duket e mundshme, por nuk ka ndodhur kurrë. Me Sportingun, Mario shënoi 55 gola në 42 paraqitje. Ai fitoi i vetëm ligën dhe kupën për Sportingun, ndërsa mori për vete çmimin e Lojtarit të Vitit.
Atë verë, Mario dukej i destinuar për t’u bashkuar me shokët e skuadrës së tij kombëtare në kërkimin e tyre për një Kupë të pestë Botërore. Megjithatë, thirrja nuk u bë kurrë dhe Brazili vazhdoi të fitonte Kupën e Botës me një tjetër sulmues brazilian që shkruante emrin e tij pranë më të madhit të të gjitha kohërave.
Jardel ishte i shkatërruar. Si mund të dështonte fitimi i këpucës së artë evropiane dy herë dhe luajtja në një ligë të ndjekur rregullisht në Brazil? Mario ishte përzgjedhur në Kupën e Amerikës katastrofike të vitit 2001, në të cilën një ekip i butë brazilian u mposht në mënyrë të turpshme nga Hondurasi në një lojë ku vetë Jardel pati fatin e keq të luante. Dukej në një farë mënyre se ai ishte koka turku për një lojë të tmerrshme.
Mario Jardel nuk ishte kurrë i njëjti lojtar. Një sezon tjetër me Sportingun solli 12 gola në 20 ndeshje, megjithatë Sporting kishte mjaftueshëm pas një viti lëndimesh frustruese. Ashtu si shumë lojtarë brazilianë para tij, ahengjet, gratë, droga dhe ushqimi ishin seriozisht të dëmshme për një lojtar të ngushëlluar dhe të frikësuar se lëvizja e tij e madhe nuk do të realizohej kurrë.
Karriera e tij në Sporting mori fund pasi ai u aksidentua duke u hedhur në një pishinë në Brazil gjatë pushimeve dimërore. Në verën e vitit 2003, klubi portugez e la brazilianin të shkonte në Bolton. Jardel duhet të ketë shpresuar që Sam Allyrdace, i cili kishte bërë aq mirë për të nxjerrë më të mirën nga yjet e moshuar si Jay Jay Okocha, Ivan Campo dhe Yuri Djorkaeff, mund të bënte të njëjtën gjë për të.
Fatkeqësisht, gjithçka që pasoi ishin dy gola kundër Walsall dhe një gol në Anfield kundër Liverpool-it, që të gjitha ishin në Kupën e Ligës. Atë vit, Bolton u mund nga finalistët në Kupën e Ligës, por deri në atë fazë, Jardel tashmë ishte larguar nga klubi për të shkuar në Ankona, luftëtarët e Serisë A, ku iu dha emri “lardel”, një lojë fjalësh për madhësinë e belit të tij gjithnjë në rritje.
Jardel tani është 37 vjeç, duke luajtur për Al-Taawon në Arabinë Saudite. Para Al-Taawon, Jardel kishte luajtur për 12 klube në tre kontinente gjatë shtatë viteve të fundit, duke përfshirë vende si Australia dhe Bullgaria. Shumë e trishtuar për një njeri që midis viteve 1995 dhe 2002 shënoi 272 gola në 271 paraqitje në tre liga të ndryshme.
Në fund, shtatë paraqitje dhe një gol duken një shpërblim i vogël për një lojtar që ndriçoi Evropën dhe duhet të kishte marrë lëvizjen që gjithmonë ëndërronte. Jardel mund të ishte bërë një nga sulmuesit më të mëdhenj të Brazilit, megjithatë ai kurrë nuk kishte një shans të mirë për të bërë përshtypje me A Seleção.
Është e vështirë të dihet pa folur me njeriun që doli të ishte një goditje më e madhe, Brazili, apo një klub i madh. Pa dyshim, Jardel i donte të dyja, dhe dukej se goditja e dyfishtë fatale në verën e vitit 2002 rezultoi një vrasës i karrierës. Ai luajti futbollin e tij më të mirë atë vit dhe megjithatë nuk ishte mjaftueshëm i mirë për preferencat e Scolari, Real Madrid dhe AC Milan.
Mario Jardel duket i destinuar, pavarësisht golave të tij të shumtë, të jetë një lojtar që historia e shpërfill me kaq mizori./ h.ll/albeu.com
