Marash Kumbulla, qendërmbrojtësi kuqezi që mbërriti te Espanyol këtë verë mes dyshimeve dhe skepticizmit, i ka habitur të gjithë. Pas disa sezoneve diskrete në Itali, të shënuar nga dëmtimet dhe mungesa e vazhdimësisë, nënshkrimi i tij për klubin spanjoll dukej një rrezik.
Megjithatë, në vetëm pak javë, angazhimi për Kumbullën ka rezultuar i suksesshëm dhe është bërë një titullar i padiskutueshëm. Deri më tani, performanca e tij ka qenë edhe më e lartë se ajo e një tjetër prej nënshkrimeve të shquara të verës, Alex Král, i cili deri më tani konsiderohej përforcimi më i mirë i ekipit. Fran Garagarza, drejtori sportiv i Espanyolit, kishte plotësisht të drejtë me blerjen e mbrojtësit kuqezi, i cili deri tani ka tejkaluar çdo pritshmëri.
Të shtunën e kaluar, në një ndeshje vendimtare për Espanyolin, Kumbulla doli si protagonist kryesor së bashku me Jofre Carreras. Skuadrës, e zhytur në një seri negative prej tre humbjesh radhazi, i duhej një fitore për t’u larguar nga humnera e rënies.
Stadiumi RCDE priti një Mallorca në top formë, me tre fitore radhazi, të cilat shtuan edhe më shumë presionin te bardheblutë. Ndeshja filloi të kthehej në minutën e 18-të, kur Jofre bëri një lojë mjeshtërore dhe pas një prerjeje precize, e kaloi topin në zonë. Aty ishte Kumbulla, i cili me një goditje të patëmetë me kokë shënoi 1-0, duke ndezur euforinë në tribunë.
Që nga debutimi i tij më 24 gusht, Kumbulla ka luajtur në të gjitha ndeshjet e Espanyol, duke u vendosur si pjesa kryesore e një mbrojtjeje që kishte dyshime serioze. Ai ka luajtur 685 minuta këtë sezon, pothuajse po aq sa dy sezonet e fundit së bashku, një numër mbresëlënës që pasqyron ndikimin e tij në skuadër. Fortësia që ai ofron në prapavijë jo vetëm që ka ngritur nivelin e Espanyolit, por ka rifituar edhe besimin e tifozëve të cilëve u mungonte një lider mbrojtës i kalibrit të tij.
Kumbulla mbërriti në Spanjë si huazim dhe që në fillim e bëri të qartë se do të vinte të provonte vlerën e tij pas kapërcimit të një dëmtimi të rëndë në gju. Nën drejtimin e Manolo González, ai ka gjetur një sistem që rrit virtytet e tij: një mbrojtës agresiv, i fuqishëm që luan me inteligjencë nga prapa. Marrëdhënia me trajnerin e tij është e ngushtë dhe e bazuar në besimin reciprok, gjë që e ka lejuar lojtarin të performojë në një nivel shumë të lartë. Në moshën 23-vjeçare, Kumbulla ka lënë pas dyshimet dhe dëmtimet, dhe mentaliteti i tij i hekurt, i farkëtuar pjesërisht nga koha e tij nën tutelën e José Mourinhos, reflektohet në çdo lojë.
Historia e Kumbullës nuk është vetëm ajo e një mbrojtësi që ka gjetur vendin e tij në një skuadër që ka nevojë për soliditet, por edhe e një futbollisti që ka ditur të rishpik veten pas një periudhe të errët profesionalisht dhe personalisht. Në një intervistë të fundit, Kumbulla zbuloi se ajo që e bindi më shumë për t’u bashkuar me Espanyol ishte besimi që stafi, trajner dhe klubi i dhanë; “Pas një periudhe kaq të vështirë, doja të ndihesha i rëndësishëm për dikë dhe Espanyol ma dha këtë mundësi”.
Qendërmbrojtësi shqiptar ka gjetur mjedisin perfekt në Espanyol për të rinisur karrierën e tij dhe tifozët tashmë e shohin atë si një lider të padiskutueshëm në mbrojtje.
Nëse ai vazhdon me këtë ritëm, klubi do të duhet të përballet me një dilemë: të përpiqet të bëjë të pamundurën për ta mbajtur përtej huazimit, duke e ditur se performanca e tij do ta bëjë atë një pjesë të lakmuar në tregun ndërkombëtar.
Ndërkohë, Kumbulla kënaqet në çdo lojë, e vetëdijshme se është ndjerë sërish i rëndësishëm, si te Espanyol ashtu edhe në kombëtaren e tij. Një sukses i vërtetë për klubin spanjoll, i cili ka gjetur tek ai liderin e mbrojtjes që aq shumë dëshironte.
