Ngrënia e portokallit ka përfitime të shumta shëndetësore sepse përmban vitaminë C, dhe simptomat që ju mungon kjo vitaminë janë lodhja, anemia, depresioni, ënjtja dhe dhimbjet në kyçe, mishrat e dhëmbëve të përflakur dhe të ngjashme.
Pse duhet të hani një portokall çdo ditë?
Ndihmon për një zorrë më të shëndetshme
Sipas disa hulumtimeve, ngrënia e portokallit çdo ditë mund të ndikojë pozitivisht në florën e zorrëve. Gjithashtu shkakton rënie të glukozës, përmirëson ndjeshmërinë ndaj insulinës dhe ul kolesterolin e keq.
Lëngu i portokallit vepron si një prebiotik dhe nxit rritjen e baktereve të zorrëve.
Ju mund të humbni peshë
Përveç ushtrimeve, dieta është jashtëzakonisht e rëndësishme për humbjen e peshës. Një portokall me madhësi mesatare ka vetëm 60 kalori dhe 3 gram fibra. Fibrat na ndihmojnë të ndihemi të ngopur, ruajnë shëndetin e zorrëve dhe ulin kolesterolin, duke reduktuar rrezikun e sëmundjeve të zemrës.
Kur hani një portokall, sigurohuni që të mos pini vetëm lëngun, por edhe të konsumoni mishin sepse është i pasur me fibra.
Ndihmon trupin të krijojë kolagjenin
Një portokall përmban rreth 70 miligramë vitaminë C, e cila përmirëson përthithjen e hekurit, ndihmon në luftimin e inflamacionit dhe ul presionin e gjakut. Gjithashtu ndihmon në krijimin e kolagjenit në kocka.
Nuk është e mundur të ndalohet plotësisht humbja e kolagjenit pasi është pjesë e plakjes, por mund të përpiqemi ta ngadalësojmë procesin.
Ruan vizionin
Njerëzit që hanë një portokall në ditë kanë një rrezik 60% më të ulët të zhvillimit të degjenerimit makular, një sëmundje e syve që mund të turbullojë shikimin. Vitamina C është shumë e rëndësishme për shikimin, sepse kontribuon në shëndetin e enëve të gjakut në sytë tanë, dhe gjithashtu mund të ndihmojë në luftimin e kataraktit.
Ajo mbron zemrën dhe trurin
Sipas studimeve, nivelet normale të vitaminës C në gjak lidhen me përmirësimin e fokusit, kujtesës dhe vëmendjes. Portokallet mund të ndihmojnë në mbajtjen e mendjes të mprehtë, dhe një portokall ofron dozën e rekomanduar të vitaminës C.
