I lindur në vitin 1952 në atë që zyrtarisht ishte Leningrad dhe tani është Shën Petersburg, rruga e Vladimir Putinit drejt luftës filloi përpara se ai të bëhej udhëheqës i Kremlinit.
Udhëheqësi rus u rrit pas Luftës së Dytë Botërore dhe pas studimeve për drejtësi në Universitetin Shtetëror të Leningradit, ai iu bashkua shërbimit sekret rus – KGB – në 1975.
Ai u dërgua në Dresden, Gjermania Lindore, ku dëshmoi rënien e murit të Berlinit dhe Bashkimit Sovjetik.
Protestat në rajon u përhapën në ditën e shembjes së murit dhe turmat e zemëruara marshuan drejt ndërtesës së KGB-së së Putinit, por kur ai thirri Moskën për urdhër, nuk mori përgjigje.
Disa ekspertë besojnë se ky ishte një moment përcaktues në jetën e liderit të Kremlinit dhe fundi i Bashkimit Sovjetik ishte një poshtërim për të.
Mund të jetë bërë gjithashtu momenti kur ai u nis për të rivendosur atë që ai ndjeu se kishte humbur në këndvështrimin e tij.
Në vitin 1996, Putin u kthye në Rusi me familjen e tij dhe u emërua kreu i FSB-së, agjencia që mori përsipër KGB-në.
Dhe më pas në gusht të vitit 1999, presidenti i atëhershëm i Rusisë, Boris Jelcin, emëroi Vladimir Putinin kryeministër, gjë që në thelb e vendosi atë të dytin në komandë.
Në vitin 1999, Jelcin dha dorëheqjen e papritur dhe zoti Putin u bë president në detyrë. Dhe pastaj vetëm tre muaj më vonë, ai fitoi zgjedhjet.
Kur mbaruan dy mandatet e tij, Putin u zëvendësua nga Dmitry Medvedev si president në vitin 2008, por kontrolli i tij në pushtet mbeti ende dhe ai shërbeu si kryeministër.
Në vitin 2012, Putin u kthye si president. /albeu.com
