Binesmeni Italian Davide Pecorelli u shpall i vdekur pas gjetjes së makinës së tij të djegur në Pukë ku u gjetën dhe eshtra. Por, 8 muaj më vonë, ai u gjet i gjallë në Toskana.
Në një intervistë për median italiane “La Nazione” ai ka rrëfyer gjithçka ka ndodhur përgjatë kësaj kohë.
Intervista e plotë:
A kishit humbur gjithçka financiarisht?
Isha në situatë jo të mirë, futa në telashe dhe partneren time. Ndjeja dhimbje për fëmijët e mi. Pra, situata ishte dramatike. Babai im më ka mësuar gjithmonë t’i paguaj të gjithë deri në qindarkën e fundit, për fat të keq kriza e shkaktuar nga Covid mua më shkatërroi.
Donit t’i jepnit fund?
“Kur u nisa për në Shqipëri, jo. Kërkova një shans të fundit: së pari në Shkodër dhe Tiranë duke u përpjekur të shisja produkte flokësh dhe një makinë me vlerë 100 mijë euro, pastaj ika në Pukë.
Çfarë pastaj?
Kërkova një prift të famullisë për të rrëfyer dhe për të më marrë jetën. Kisha humbur shpresën. Prifti tha se mund të kishte qasje në një kockë të përbashkët.
Pra, ju propozoi të inskenonit vrasjen?
Po, ai më ndihmoi. Por nuk është e vërtetë që ne i morëm eshtrat e njerëzve nga një varr. Makina duhej të ishte përplasur në shkëmb por ne dukeshim si Fantozzi dhe Filini. Ne nuk mund ta shtynim poshtë.
Emri i priftit?
Kurrë nuk do ta zbuloj.
Ai tha se ishte në Medjugorje, në fakt në Vlorë.
Prifti më tha se mund të shkoja në një vend ku askush nuk do të më kërkonte. Për 4 muaj kam qarë.
Po Vlora?
Është e vërtetë, unë kam qenë atje, por që nga 7 maji. Çështja e thesarit ishte ngritur në komunitetin fetar. E dija se do të më duhej të përballesha 27 milje në detin e hapur në Giglio, pothuajse çmenduri, kështu që u përgatita dhe shkova në Vlorë.
Ju u kthyet në Itali më 12 shtator. Pse?
Për thesarin. Mbërrita në Romë me autobusin e pelegrinëve. I mora paratë nga ATM -ja dhe shkova në Grosseto dhe më pas në Giglio. Të martën mora me qira gomonen e gomës dhe bëra udhëtimin për në Montecristo në zonën e parë të monedhës.
Duket si një histori për t’u fshehur më shumë. A është kështu?
Absolutisht jo. Më është dashur të merrem me njerëz të besueshëm, ata kanë studiuar këtë operacion për 50 vjet.
Pse pikërisht ju?
Ndoshta ata do të kenë parë që unë isha i vetmi që mund të realizoja një plan të tillë: nuk kisha asgjë për të humbur.
Shqipëria mund të marrë masa kundër jush për krimet e kryera. Jeni i shqetësuar?
Po
Po tani?
Po përpiqem të rifilloj jetën normale mes vështirësive të shumta që padyshim i gjeta kur u ktheva. Nuk do të jem më sipërmarrës përsëri në Itali. Po mendoj të hap një shoqatë.
Me çfarë parash?
Karabinierët gjithashtu gjetën çelësat e garazhit që kam marrë me qira në Porto Santo Stefano për të mbajtur thesarin. Ata kanë të gjitha videot dhe hartat e kontabilitetit. Unë kërkova ekspertin e numizmatikës. Ai tha” është e pabesueshme ajo që gjetët “. Më 23 shtator kishim një takim në një hotel në Arezzo. Por ata më kapën.
Dhe me atë thesar të pakapshëm ilegal çfarë do të kishit bërë?
Kisha një takim me një blerës ari në Firence.
Pra, sipas historisë tuaj, diçka ende mungon?
Ditën që më kapën, unë po shkoja ta merrja. Karabinierët më panë në Cala Maestra, bëra sikur kisha mbaruar benzinë.
Tani që jeni kapur, çfarë keni ndërmend të bëni?
Jam i bindur se më në fund do të gjej qetësi për jetën time dhe për familjen time.
A ka lidhje me trafikun e drogës Shqipëri-Itali?
Absolutisht jo. Ata që më njohin mirë e dinë se çfarë kam bërë në të kaluarën kundër përdorimit të drogës. Unë i kundërshtoj me forcë ata që hipotezuan këtë skenar./albeu.com