Nga Nathan Hodge, CNN
Kthehemi pas në kohë me 23 shkurt, një ditë përpara se Rusia të niste pushtimin e saj të plotë të Ukrainës dhe dikush mund të hamendësonte se ditët e presidentit ukrainas Volodymyr Zelensky në detyrë ishin të numëruara.
Moska gëzonte një avantazh të dyfishtë ndaj Kievit në forcat tokësore; dhe kishte dhjetë herë më shumë avionë dhe pesë herë më shumë se mjetet ushtarake të blinduara. Një president rus, dukshëm i zemëruar, Vladimir Putin ishte shfaqur në televizion vetëm disa ditë më parë, duke mbajtur një monolog historik duke e bërë të qartë se ai nuk priste asgjë më pak se ndryshimin e regjimit në Kiev.
Udhëheqësi i Kremlinit dukej se po luante kumar duke thënë se Zelensky do të largohej nga kryeqyteti i tij, ashtu si presidenti i Afganistanit i mbështetur nga SHBA-ja ishte larguar nga Kabuli vetëm disa muaj më parë, dhe se Perëndimi do të qetësohej, megjithëse me dhimbjen e përkohshme të vendosjes së sanksioneve, raporton abcnews.al.
100 ditë më vonë, çfarëdo planesh që mund të ketë pasur Putini për një paradë fitoreje në Kiev janë lënë në pritje.
Trupat ukrainase, të pajisura me armë moderne të dorëzuara nga SHBA dhe aleatët e saj, shkatërruan kolonat e blinduara ruse; raketat ukrainase fundosën kryqëzuesin me raketa Moskva , krenaria e flotës ruse të Detit të Zi.
Në fund të marsit, ushtria ruse filloi të tërheqë trupat e saj nga kryeqyteti ukrainas , duke pretenduar se ata e kishin zhvendosur fokusin në pushtimin e rajonit lindor të Donbasit. Tre muaj pas pushtimit të saj, Rusia nuk duket se synon më për një fitore afatshkurtër në Ukrainë — as nuk duket se është i aftë ta arrijë një të tillë.
A do të thotë kjo se Rusia po humbet?
Është herët për të kuptuar situatën dhe për të nxjerrë përfundime gjithëpërfshirëse.
Ukrainasit kanë arritur të vrasin gjeneralët rusë me një ritëm të paimagjinueshëm; Moska është detyruar të riorganizojë komandën e saj ushtarake pas rrëmujës fillestare; dhe numri i të vrarëve rusë është i lartë.
Por Rusia tani kontrollon një të pestën e territorit ukrainas që shtrihet nga qyteti i dytë i Ukrainës, Kharkiv, vazhdon përmes qyteteve të Donetsk dhe Luhansk të kontrolluara nga separatistët dhe arrin në perëndim deri në Kherson, duke formuar një urë tokësore që lidh gadishullin e Krimesë (aneksuar me forcë nga Rusia në 2014) me rajonin e Donbasit.
Fokusi kryesor i përpjekjeve të Rusisë është tani në rajonin e Donbasit. Luftimet e fundit janë përqendruar rreth Severodonetsk, një qytet industrial ku forcat ukrainase kanë në kontroll 90% të Luhanskut.
Trupat ukrainase u kanë dorëzuar rusëve pjesën më të madhe të Severodonetsk. Rënia e qytetit do të jetë një humbje simbolike, por një humbje që analistët ushtarakë thonë se i kursen forcat ukrainase atje nga një rrethim që do të zgjaste dhe me gjasa do të rezultonte në humbje.
“Kiev mund të kishtë bërë më shumë për mbrojtjen e Severodonetsk dhe dështimi i tij për ta bërë këtë ka marrë kritika të shumta,” tha Instituti për Studimin e Luftës me qendër në SHBA në një analizë të fundit.
Ukraina duhet të përdorë burimet e saj dhe të fokusohet në rifitimin e burimeve të saj më të kufizuara dhe të fokusohet në marrjen e kontrollit të terreneve më kritike dhe jo në mbrojtjen e territorit, kontrolli i të cilit nuk do të përcaktojë rezultatin e luftës, raporton abcnews.al.
Mes ofensivës në Severodonetsk, Oleksandr Motuzianyk, zëdhënësi i ministrisë së mbrojtjes ukrainase, tha se forcat ruse tani “po përpiqen të rrethojnë trupat tona në rajonet e Donetsk dhe Luhansk” dhe po rigrupohen për të nisur një ofensivë në drejtimet e Slovianskut, një qytet strategjik që mund të jetë tani fokusi i betejës së ardhshme.
Betejat në lindje të Ukrainës po zhvillohen në një terren shumë më të hapur se sa mjedisi urban rreth Kievit. Kjo shpjegon urgjencën me të cilën ukrainasit kanë kërkuar armatim më të rëndë, veçanërisht sisteme artilerie që mund të godasin objektiva në rreze më të gjata nga SHBA dhe aleatët e saj.
Presidenti Joe Biden njoftoi të mërkurën se SHBA do të dërgojë sisteme më të avancuara raketash. Ky është një lajm i mirëpritur për Kievin, duke marrë parasysh se ofensiva e Rusisë po përqëndrohet në lindje.
Dhe kjo mund të jetë ajo në të cilën po mbështet Putini, ndoshta duke pasur parasysh se kostot e larta të energjisë dhe rritja e çmimeve të konsumit — të cilat të dyja janë përkeqësuar nga lufta në Ukrainë kanë më shumë gjasa të përqendrojnë opinionin publik (dhe të nxisin rezultatet e zgjedhjeve) në Shtetet e Bashkuara dhe gjetkë.
Putini gjithashtu mund të largojë vëmendjen diplomatike për një periudhë të shkurtër. Ky është i njëjti lider rus që dyfishoi mbështetjen e tij për presidentin sirian Bashar al-Assad në vitin 2015 pasi Damasku pësoi një sërë humbjesh.
Ajo luftë që tani hyn në vitin e saj të 12-të vazhdon ende edhe pse vëmendja e botës është zhvendosur tek Ukraina.
Në këtë drejtim, Zelensky ka qenë një nga asetet më të mëdha të Ukrainës në luftën e informacionit. Ai ka bërë një sërë paraqitjesh virtuale para parlamenteve anembanë globit. Në paraqitjet e Zelensky me ushtarë dhe civilë ukrainas të plagosur, lideri ukrainas ka bërë foto dhe ka projektuar një stil udhëheqje humane.
Kjo është në kontrast me vizitën e vetme publike të liderit rus në një spital ushtarak: Putini, me një xhaketë të bardhë u takua me ushtarë dhe oficerë të plagosur, të cilët ishin të ngurtë para komandantit të tyre të përgjithshëm.
Por Putin, i cili kontrollon efektivisht të gjithë vendin e tij, nuk përballet me të njëjtin presion të brendshëm si Zelensky. Nikolai Patrushev, kreu i Këshillit të Sigurimit të Putinit, tha se forcat ruse nuk po ndjekin një afat kohor në Ukrainë.
Në të kundërt, ukrainasit kanë frikë se ndërkombëtarët mund të lodhen, duke bërë që komuniteti ndërkombëtar të bëjë presion ndaj qeverisë së tyre për t’i bërë lëshime Putinit.
“Ju keni orët, por ne kemi kohën.” Kjo thënie, që ndonjëherë i atribuohet një luftëtari taleban të kapur rob, dhe përmbledh dilemën e Amerikës në luftën në Afganistan, një pohim se kryengritjet vepruan në horizonte të ndryshme politike dhe afate kohore dhe se kryengritësve u duhej vetëm t’i mbijetonin.
Për të ripërdorur këtë frazë, faktori vendimtar në Ukrainë mund të jetë koha: Një diktator rus që ka të ngjarë të qëndrojë në pushtet derisa të vdesë, ose një popull ukrainas që po lufton për mbijetesën e tij kombëtare.
