Simptomat më të zakonshme të presionit të lartë të gjakut janë dhimbja e kokës, zhurma në vesh, marramendje, vjellje, një ndjenjë e rëndimit në gjoks, gulçim, lodhje e shpejtë, tolerancë më e ulët ndaj përpjekjeve dhe shqetësime vizuale.
Tensioni i lartë i gjakut është një gjendje që nuk duhet anashkaluar, por në simptomat e para duhet të konsultoheni me mjekun i cili do të marrë masa të rëndësishme në terapi për të parandaluar komplikimet e mëtejshme dhe sëmundjet kardiovaskulare.
Mjeku dhe psikoterapisti gjerman Ridiger Dahlke, i cili merret me mjekësinë alternative dhe psikosomatikën, ka shkruar libra të shumtë për lidhjen midis emocioneve dhe shëndetit fizik, disa nga më të njohurit që janë “Sëmundja si të folurit e shpirtit” dhe “Sëmundja si shteg”.
Ai në një ligjëratë që ka mbajtur para disa vitesh ka folur për lidhjen e disa sëmundjeve me gjendjet emocionale, ka treguar se cili mund të jetë shkaku i presionit të gjakut, pra me çfarë shoqërohet gjendja emocionale dhe mendore e kësaj sëmundje.
“Mesazhi është se vitaliteti ynë është në gjak, ai simbolizon jetën tonë. Rrjedha e vitalitetit si rrjedha e gjakut është nën presion të madh. Në shoqërinë e sotme, veçanërisht në shoqërinë e kapitalizmit të vonë, njerëzit janë nën një presion të madh. Në 20 vitet e fundit thoshin se edhe 170 është presion normal për një shtatëdhjetë vjeçar. Sot ata janë kthyer në normalitet, ndaj thonë se 120 është një presion i shëndetshëm. Presioni i lartë është aq i pranishëm në një shoqëri nën presion të lartë, saqë e kanë deklaruar si një gjendje normale, por nuk është. Jeni vazhdimisht duke luftuar, është normale nëse jeta juaj është në rrezik.
Nëse jeni në rrugë dhe makinat vijnë për t’ju takuar dhe papritmas njëra kërcen para jush. Pastaj presioni rritet. Ai që ka vazhdimisht tension të lartë, është vazhdimisht në situatë luftarake dhe në rrezik të madh, jeta e tij është në rrezik.
Jemi stërvitur të jemi të tillë, shumë të rëndësishëm, të vrapojmë pas parave, pas pushtetit. Trupi na e tregon këtë dhe na kërkon të luftojmë me gjërat vërtet të rëndësishme. Le të themi me një problem të fshehur autoriteti nga babai apo gjyshi im. Ne e gjejmë gjithmonë atë luftën e vërtetë që njeriu nuk po e lufton vërtet. Ai po lufton me të gjithë rreth tij, në Gjermani themi “me Zotin dhe botën”, dhe ai duhet të bëjë një luftë vërtet të rëndësishme, që është një luftë me autoritetin, më së shpeshti autoritetin e babait të tij.
Pranimi i autoritetit në mënyrën e duhur është një luftë që shumë prej nesh e luftojnë. Kur të mësojmë të kuptojmë se nga vjen kjo rezistencë, ne do të jemi në gjendje ta transformojmë atë në diçka tjetër, më të fuqishme dhe më të dobishme se presioni i ngritur”, u shpreh mjeku.
