Blogerja Lori Hoxha kujtuar humbjen e të atit të sajë Dritan Hoxha, i cili u nda nga jeta disa vite më parë në një aksident që rezultoi fatal për të.
Mesazhin Lori e ka përcjellë përmes një letre drejtuar të atit të saj në të cilat ka shfaqur një “lumë” emocionesh nga ditët pa të.
Letra e plotë:
Teksa shkruaj kam përballë pamjen më të bukur në botë: një nga ato që kërkoje me ngulm ti gjithë vitin sepse po të ndjeje pak ftohtë futeshe direkt në makinën tënde dhe fërkoje duart. Kam përballë Itanin që është rimishërimi jot: po aq i gjatë, i bukur, kokfortë dhe me atë humorin e bezdisshëm që të vinte në siklet përpara tavolinës po ti prapë qeshje se ishte me vend. Nga ana tjetër është Sara që pa ndjek Oman dhe London: njeri do të luaj ping pong dhe tjetri me thotë që qenkam bërë pak kaçurrelse sot. Dy njerëz komplet të ndryshëm, që i imagjinoj në shpinën tënde teksa i tregon botën tënde dhe i thua “jo atë”, se e ndaje shumë mirë të drejtën dhe refuzoje të bëheshe pale me çdo gjë që nuk ishte e tillë. Të ngjajnë shumë mendoj unë, ose jam unë që kërkoj me nglum të të shoh në çdo brez që do të vijë.
Mami po pi kafen që e shoqëron me një cigare. Ta dish që e ka filluar që kur nuk vije më në shtëpi. E di e di, i kam thënë po e do ta dëgjojë nga ty. Diku do dilte nga dëshirat e tua megjithëse ato më të mëdhat i ka ruajtur të giitha. Redia më shkruan në telefon; është po aq moskokçarëse sa kur vije në Itali dhe thojë “goca mamit kjo” se nuk dilte te dera si unë dhe Sara. Redia vazhdon do me atë dashurinë që mban nga brenda, dhe boshkllëkun tënd e ndjen sot më shumë se kurrë. Gjithësesi ta dish, atë do gjeje zgjuar në oraret që rrije ti dhe me siguri do vinte e para kur doje ndonjë xhiro me makinë natën vonë. Unë jam këtu: me dyshimet e mia si gjithmonë dhe për çdo gjë. Kurioze a do ishe i lumtur për ne dhe kush do ishim ne sot me ty. Gjithë jetën pas ikjes tënde kam dëgjuar fjalinë “po të mos ishe vajza tij…” dhe jam kurioze vërtetë dhe pse e di që mua vajzën tënde më bën ajo çfarë kam brenda.
Më bëjnë flokët kaçurrela, karakteri impulsiv, dashuria për jetën e bukur, pretendimet e larta për njerëzit, parimet e forta dhe dëshira për t’u vetpërmirësuar çdo ditë. Por më kurioze jam si do kishim ecur bashkë sot. Nuk u zgjata aq sa doje, por besoj do kishim ecur me kokën lart të dy. Viti i 14-të që e festojmë ditëlindjen tënde pa ty dhe pa merakun tënd që po “plakesh”. Do hap një verë të kuqe sot dhe pse ta dish që unë e pi të bardhë. Diku do ndryshoja dhe unë nga ti dhe pse të ndjek çdo hap e të kopjoj sikur je influenceri im i preferuar. Më mungon çdo ditë e të kujtoj çdo ditë po ti këtë e di se s’je shumë larg. Gëzuar ditëlindjen! E jotja sot dhe gjithmonë, Lori Tanit!/albeu.com
