Uji është baza e të gjitha formave të njohura të jetës, dhe veçanërisht uji në shishe është një nga produktet më të konsumuar në vendin tonë.
Llojet e ndryshme të ujit të paketuar në shishe
Kriteri kryesor që mundëson klasifikimin e ujit në shishe është sasia e kripërave minerale që ai përmban, e cila bën dallimin midis llojeve të ujit, në ujë mineral minimalisht të mineralizuar, ujë mineral, si dhe ujë i pasur me kripëra minerale. Sasia e kripërave në ujin mineral natyral gjithashtu përcakton qëllimin e përdorimit të tij. Le të shohim në detaje ndryshimet dhe llojet e ndryshme të përdorimit.
I mineralizuar në mënyrë minimale
Uji minimalisht i mineralizuar është ai që ka një përmbajtje kripërash minerale, të llogaritura si një mbetje fikse në 180 ° C, e cila nuk kalon 50 mg / l; është një ujë i lehtë, i cili ka veti diuretike, që do të thotë se ka substance që ndihmojnë largimin e ujit dhe elektroliteve nga organizmi. Ai kryesisht rekomandohet kur përdorni qumësht pluhur dhe ushqime të tjera për fëmijë;
Oligomineral
Uji i ulët mineral ose pak i mineralizuar ka një përmbajtje kripe minerale që nuk i kalon 500 mg / l; gjithashtu ka veti diuretike dhe përdoret në dietat me pak kripë duke pasur parasysh përmbajtjen e ulët të natriumit;
Uji Mineral
Në ujin mineral ose të mesëm-mineral, përmbajtja e kripërave minerale ka një vlerë midis 500 dhe 1500 mg / l; është shumë e dobishme në verë ose gjatë aktiviteteve sportive, sepse ju lejon të rimerrni lëngjet dhe kripërat minerale të humbura me anë të djersitjes;
Ujë i pasur me kripëra minerale
Në ujin e pasur me kripëra minerale, mbetja fikse në 180 ° C është më e lartë se 1500 mg / l dhe duhet të konsumohet vetëm nën mbikëqyrjen mjekësore.
Leximi i etiketës së ujit mineral
Të dish të lexosh saktë etiketën e ujit në shishe është shumë e rëndësishme sepse të lejon të zgjedhësh llojin më të mirë të ujit të përshtatshëm për ne. Por cilat janë indikacionet për të kontrolluar? Gjëja e parë që duhet parë kur shqyrtoni etiketën e një shisheje me ujë mineral është verifikimi i pranisë së formulimit ‘ujë mineral’: do të thotë që uji në shishe mund të tregtohet sepse përputhet me kërkesat specifike ligjore.
Elementi i dytë që duhet vlerësuar kur lexoni etiketën është vendi i origjinës së ujit, i cili duhet të jetë i shkruar në etiketë: si dhe duhet që të preferohen burimet malore duke qenë se janë në përgjithësi janë më të varfër në kripëra minerale.
Pasi të keni konstatuar se nga vjen uji dhe se është një ujë mineral natyral, është koha për të lexuar tabelën e parametrave analitikë, dhe këtu po përmendim elementet më kryesore:
Mbetjet fikse. Uji avullon në temperaturën 180 ° C dhe ajo që mbetet është mbetja fikse, pra mineralet që nuk avullojnë në atë temperaturë: sa më i lartë të jetë, aq më i pasur është uji me kripëra minerale.
pH – ose thënë thjeshtë masa e aciditetit të ujit: vlera e tij varion nga 1 në 14, por në përgjithësi uji në shishe ka një pH të barabartë me 7. pH varet nga jonet që përmbahen në ujë dhe mund të jetë acid ose alkalik (nga 6, 5 deri në 8).
Natriumi. Natriumi vepron drejtpërdrejt në shëndetin tonë dhe uji në shishe mund të tregohet në etiketë si natrium nëse vlera e tij tejkalon 200 mg / l ndërsa mund të tregojë se është i përshtatshëm për dietat me pak natrium, nëse përmbajtja e tij me natrium është më pak se 20 mg / l. Në thelb, është gjithmonë mirë të përqëndrohemi në ujë me një përmbajtje të ulët të natriumit pasi dieta jonë tashmë është e pasur me kripë, megjithatë mjafton të jemi të vetëdijshëm për faktin se uji nuk është burimi kryesor i kësaj kripe minerale.
Nitratet. Agjencia Ndërkombëtare për Kërkimin mbi Kancerin ka vërtetuar se nitratet janë ndoshta substanca kancerogjene: ato mund të gjenden në ujërat nëntokësore të vendit tonë, megjithëse në një mënyrë shumë të kufizuar. Prandaj është mirë t’i kushtohet vëmendje vlerës së nitrateve të pranishme në ujin në shishe: në mënyrë që të konsumohet, uji nuk duhet të përmbajë më shumë se 50 mg / l natrium, por që të jetë i përshtatshëm për foshnjat, nuk duhet të kalojë 10 mg / L.
Ruajtja e ujit në mënyrën e duhur është një kërkesë themelore për të mbajtur të paprekur karakteristikat e tij origjinale. Më poshtë janë renditur disa sugjerime dhe këshilla:
Mbajini shishet larg dritës së diellit dhe çdo burimi nxehtësie;
Mbyllni shishet mirë pasi të jenë hapur;
Në restorante dhe bare kërkoni gjithmonë paketimin origjinal dhe të mbyllur;
Mos përdorni akull: mund të ndryshojë shijen dhe të kontaminojë pastërtinë origjinale;mos e derdhni kurrë në gotë ose enë, as për arsye higjienike, në mënyrë që të shmangni ngatërrimin e tij me ujëra të tjerë;
Pasi të keni mbaruar shishen, shtrydheni atë për të zvogëluar madhësinë e saj dhe riciklojeni në enët e përshtatshme për shishet plastike.
