Një i ri me emrin Liu Nan vendosi të marrë me qira një dyqan në qytet dhe të hapë një market të vogël. Jeta e tij në qytet dhe biznesi i tij po ecnin mirë
Fqinja e tij ishte një zonjë e moshuar rreth shtatëdhjetë vjeç dhe ajo e kishte zakon të endej nëpër lagje. Njerëzit ndiheshin keq për të, por nuk u përpoqën të komunikonin me të. Një ditë, ajo ishte duke shëtitur pranë shtëpisë së Liu Nan-it, rrëshqiti në një pellg me vaj motori ku Liu Nan po rregullonte makinën e tij një ditë më parë.
Ai e pa ngjarjen dhe e dërgoi menjëherë në spital.
Kockat e saj ishin të brishta dhe ajo vuante nga një frakturë e krahut të djathtë si dhe një ndrydhje në kyçin e këmbës. Mjekët thanë se krahut të saj do t’i duhet kohë për t’u shëruar dhe e vune ne allçi. Kur u zgjua, ajo nuk u shqetësua për dëmtimet e saj, por tha me ankth:
“Kjo nuk mund të ndodhë. Hiqe këtë gjë nga unë! Më duhet të përdor krahun tim!”
Liu Nan e pyeti nëse kishte fëmijë që mund të kujdeseshin për të, por gruaja thjesht tundi kokën. Ai e dërgoi në shtëpi dhe e ndihmoi të qetësohej. Ishte gjithashtu hera e parë që Liu Nan hyri në shtëpinë e gruas. Ai vuri re se gjithçka ishte e organizuar mirë, por ato dukeshin antike.
Plaka mori frymë thellë dhe psherëtiu me situatën e saj, ajo nuk e dinte si t’ia dilte me plagët e saj.
Liu Nan i erdhi keq për fqinjin e tij të moshuar dhe ai gjithashtu ndihej pjesërisht përgjegjës për shkaktimin e aksidentit. Ai i tha asaj të mos shqetësohej dhe se do t’i dërgonte ushqim gjatë gjithë ditës. Në mbrëmje ai u kthye me një tas me supë pule për gruan. Ajo u përlot ndërsa hante sepse ndihej jashtëzakonisht mirënjohëse. Ajo filloi t’i tregonte Liu Nanit për të kaluarën e saj, transmeton Albeu.com.
Zonja e moshuar kishte patur nje djali I cili kishte nderruar jete në moshën tridhjetë vjeçare për shkak të kancerit në mëlçi. Ajo kishte jetuar me burrin e saj në atë shtëpi deri sa ai vdiq pesë vjet më parë dhe ajo mbeti në kujdesin e saj. Që atëherë ajo është mbështetur në një ndihmë sociale për të moshuarit.
Liu Nan i vjen keq për gruan e vjetër, por ata kishin një gjë të përbashkët, ata nuk kishin asnjë familje në këtë botë. Prindërit e Liu Nan vdiqën kur ai ishte gati të tridhjetat.
Ai u sigurua që t’i sillte gruas së vjetër tre vakte në ditë dhe vuri re gjërat që i pëlqenin të hante dhe gjërat që nuk i pëlqente. Ajo u përpoq të paguante Liu Nan për ushqimet, por ajo nuk pranoi. Vitet kaluan në këtë mënyrë dhe së shpejti kishte kaluar një dekadë.
Në atë kohë, Liu Nan takoi dhe u martua me një grua zemërmirë e cila ishte një kuzhiniere e shkëlqyer. Gjithçka që ajo bëri shijoi absolutisht të mahnitshme dhe ajo mori përsipër t’i sillte ushqime gruas së vjetër. Ajo ishte bërë pjesë e familjes së tyre, shkruan Albeu.com.
Por gruaja e vjetër dha frymën e saj të fundit në moshën 84-vjeçare. Liu Nan dhe gruaja e tij organizuan funeralin dhe zgjidhën procedurat. Dy ditë pas funeralit, një avokat trokiti në derën e tyre duke thënë se kishte ardhur për të lexuar testamentin e gruas së vjetër.
Ata u tronditën kur morën vesh se gruaja e vjetër kishte lënë shtëpinë e saj dhe gjithçka në të për Liu Nan dhe gruan e tij.
Të nesërmen shkuan dhe filluan të pastronin gjërat e saj. Kishte shumë antike rreth shtëpisë së saj, por njëra binte në sy, një pikturë e zverdhur që varej në dhomën e saj të gjumit. Liu Nan vendosi ta vlerësonte dhe zemra e tij rrahu kur zbuloi se sa vlente ajo pikturë. Ai daton që nga dinastia Qing dhe kishte një vlerë rreth 1.5 milion dollarë.
Ai vendosi të dhuronte pikturen dhe mbajti vetëm shtëpinë e plakës. Liu Nan nuk ndihej i qetë dhe as i drejtë t’i merrte një pasuri të tillë gruas së moshuar të cilën e deshti pa kushte si nenen e tij, percjell Albeu.com.
