Heidi dhe Romeo diskutojnë sërisht për lidhjen e tyre: Më ke futur në një kallëp me të tjerët, mendon se jam budallaqe

Heidi dhe Romeo vazhdojnë diskutimet sa i përket lidhjes së tyre, duke u munduar të sqarohem.

Në një bisedë në dhomën e gjumit, Heidi i shprehet Romeos duke i thënë se ndihet shumë keq në situatën që është. Nga ana tjetër, Romeo vazhdon të insistojë se veprimet e saj nuk i pëlqejnë.

Pjesë nga biseda:

Heidi: Jam shumë e qetë, çdo gjë është nën kontroll (qan)

Romeo: Nuk dua të të shikoj kështu

Heidi: Cfarë pretendoje të shikoje, mendoje se kam luajtur. Mendon se do isha mirë. Ca thua

Romeo: Nuk dua të të shoh kështu, kaq!

Heidi: Është e vështirë, i kam të gjithë kundra

Romeo: Kë ke kundra, mua ma kanë bërë që nga dita një. Të rëndon kjo gjë

Heidi: Shumë, nuk e duroj dot më

Romeo: Është mendimi i tyre, mos i lejo të depërtojnë. Tani e kuptove që i ke të gjithë kundra

Heidi: Jo, s’e kuptova tani, por pa ty është ndryshe

Romeo: Pa mua, nuk do të godasin më

Heidi: Nuk dua të flas më për lojë. Nuk është puna aty

Romeo: Ku është puna?

Heidi: Robi do të shfryhet dhe nuk ka ku të shfryhet. Unë nuk kam lujatur fare

Romeo: Të vjen instiktive

Heidi: Nuk është ashtu, e ke gabim. E kupton çfarë po them

Romeo: Ma thuaj

Heidi: Nuk doja të hyja në lojë, s’dua të përfshihem. Unë e shoh nga ana tjetër, ti nuk e sheh në këndvështrimin tim

Romeo: Gjëja të vjen instiktive. Po të ishim një grusht bashkë, s’do kishim asnjë problem, ta siguroj

Heidi: E di. E kupton që është situatë agoni, sepse unë e di që u ndamë, por s’është…e kupton. Është ajo vija që të lë kështu, nuk e di çfarë po ndodh. Mua personalisht më shkatërron, por jo kështu kot

Roeo: Çfarë të shkatërron?

Heidi: Më shkatërron, sepse je ‘çfarë të bëj, është s’është’ dhe jam keq shumë. Kështu që gjëja duhet ndarë mirë

Romeo: Mos të flasim

Heidi: Do kështu, mos të flasim

Romeo: Ndoshta ke të drejtë për këtë vijën e mesit

Heidi: Unë po mundohem dhe nuk vihet re

Romeo: Edhe unë e bëj

Heidi: Jo, nuk e bën

Romeo: Jo, ti nuk e di. Unë kam filluar të flas me veten. Të shikoj sytë, dua të të puth dhe them dale se tjetër gjë bëri sot, tjetër dje. Ti nuk e dallon, se është e vështirë të dallosh. Në momentin që pres që gjëja të normalizohet, dua të dal unë gabim. Ti vete jep sqarime, unë se duroj dot. S’e bëj dot. Kur më pyesin për ty rezervohem.

Heidi: As unë nuk dua. Nuk duhet të më vësh në dyshim pse unë kam reagime ndryshe

Romeo: Unë preka Julin, mu hodhe në fyt

Heidi: Në atë moment ti më lëndove, çfarë më mendon budallaqe! Më ke futur në një kallup me të tjerët dhe me ironinë dhe si më thërret


Shtuar 11.03.2024 19:31