Shkodranët kanë kujtuar sot 78 vjetorin e kryengritjes së parë antikomuniste në Shqipëri, atë të Postribës. Të pranishëm në këtë aktivitet kanë qenë banorë të zonës, intelektualë të Shkodrës dhe përfaqësues të larta të Partisë Demokratike.
Mirëpo, në një moment atje ka shkuar dhe kryebashkiaku Benet Beci, i cili nuk ka duruar dot të përfundonte as këndimi i himnit kombëtar, sepse banorët kanë nisur të kërkojnë në kor largimin e tij.
“Ik, ik, shporru se nuk ke fytyrë ti”, dëgjohet të thonë në kor banorët, derisa kryebashkiaku socialist vendos të largohet me makinën e tij.
Demokratët e kanë konsideruar si provokim praninë e Benet Becit në këtë aktivitet, për përkujtimin e kryengritjes së parë antikomuniste të Shqipërisë, si përfaqësues të një pushteti që ka persekutuar Shkodrën dhe shkodranët.
Edhe ish-kryetari i Bashkisë Shkodër Bardh Spahia ka reaguar sërish për provokimet e rilindjes në festën e Postribës.
“Ikën i përzënë me bisht ndër shalë pa pritur të mbarojë as Himni Kombëtar, mbasi provokoi njerëzit liridashës të Shkodrës e Postribës dhe dha urdhër për arrestime.
Ti shoku Benet ishe aty i dërguar nga partia për të provokuar dhe përdhosur vuajtjet e popullit të Shkodrës, Postribës e Malësisë.
Ti nuk di çfarë është respekti sepse je një pelivan politik që sot përfaqëson persekutorët e Shkodrës dhe Postribës. Ti shoku Benet, përfaqëson narkoshtetin dhe persekutorët e Shkodrës dhe shkodranët po të njohin dita ditës”, shkruan Spahia ne shënimin e tij në facebook.
Kryengritja antikomuniste e Postribës në rrethin e Shkodrës është një nga kryengritjet e para dhe të pakta ndaj regjimit komunist. Me në krye Shaban Haxhinë, pjesëmarrës në Luftën e Koplikut 1920 dhe në rezistencën kundër pushtimit Italian në Shkodër, 1939. Më 9 Shtator kryengritësit sulmuan kazermat e ushtrisë dhe burgun e Shkodrës, me qëllim lirimin e të burgosurve politikë.
Revolta u shtyp me gjak nga ushtria, por jo vetëm kaq. Filluan reprezalje ndaj popullsisë së Postribës, me djegien e shtëpive të fshatit, gjyqe ushtarake, pushkatime, burgime dhe internime pa masë, si një kundërpërgjigje e diktaturës komuniste për kryengritjen.
