Vizita në Tajvan zgjon “inatet” e vjetra, si Nancy Pelosi ka kundërshtuar gjithmonë Pekinin

Nga BBC

Kryetarja e Dhomës së Përfaqësuesve të SHBA Nancy Pelosi ka zhvilluar një vizitë në Tajvan, duke sfiduar paralajmërimet nga Kina dhe shqetësimet nga Shtëpia e Bardhë. Por ajo ka një histori të gjatë kritike ndaj qeverisë kineze.

Më e famshmja në vitin 1991, dy vjet pasi protestat në shkallë të gjerë në Pekin u shtypën nga qeveria kineze, ajo vizitoi Sheshin Tiananmen dhe shfaqi një pankartë që nderonte demonstruesit e vdekur.

Nga ana e saj, qeveria kineze nuk e ka fshehur përbuzjen e saj për Pelosin, duke e etiketuar dikur atë “të mbushur me gënjeshtra dhe dezinformata”.

Kina e sheh Tajvanin e vetëqeverisur si një provincë të shkëputur dhe nuk e ka përjashtuar përdorimin e forcës për ta bashkuar atë. Ajo vendos presion të konsiderueshëm për të bindur vendet e tjera nga njohja e pavarësisë së Tajvanit.

Para vizitës së saj, Kina paralajmëroi për pasoja të rënda nëse Pelosi shkon në Tajvan, informon albeu.com.

Ajo është e dyta në radhë për presidencën pas Zëvendës Presidentes Kamala Harris dhe është politikania më e lartë amerikane që ka udhëtuar në ishull që nga paraardhësi i saj Newt Gingrich në 1997.

Planet e saj për të vizituar ishullin u mbajtën të fshehta, megjithatë thashethemet qarkulluan, duke nxitur paralajmërimet kineze. Turneu i saj aziatik përfshin gjithashtu vizita në Singapor, Malajzi, Korenë e Jugut dhe Japoni.

Kjo pjesë e udhëtimit nuk u mbështet nga presidenti amerikan Joe Biden dhe me tensionet SHBA-Kinë që vazhdojnë të jenë të larta, edhe zyrtarët e Shtëpisë së Bardhë thuhet se u përpoqën ta ndalojnë atë. Biden kohët e fundit u tha gazetarëve “ushtria mendon se nuk është një ide e mirë”.

1991, vizitë në Sheshin Tiananmen

Dy vjet pasi protestuesit u shtypën nga forcat e Partisë Komuniste në sheshin Tiananmen të Pekinit, përfaqësuesja e atëhershme e Kalifornisë vizitoi kryeqytetin.

Duke u larguar nga shoqëruesit e saj zyrtarë së bashku me dy anëtarë të tjerë të Kongresit, ajo shkoi në sheshin e qytetit pa lejen e mikpritësve të saj kinezë.

Atje, ata shpalosën një pankartë të vogël, të pikturuar me dorë, ku shkruhej: “Për ata që vdiqën për demokracinë në Kinë”.

 

Policia u vu në lëvizje me shpejtësi, duke dhunuar gazetarët që po mbulonin ngjarjen dhe duke përzënë ligjvënësit nga sheshi.

Ministria e Jashtme e Kinës e denoncoi më vonë incidentin si një “farsë të paramenduar”.

Disa kritikuan veprimet e Pelosit gjatë asaj vizite. Ish-shefi i zyrës së CNN në Pekin, Mike Chinoy shkroi në një artikull për Foreign Policy se ajo ishte arsyeja që ai u arrestua në vendngjarje.

Chinoy tha se nuk ishte në dijeni të asaj që Pelosi planifikoi të bënte në shesh dhe u ndalua për disa orë pasi policia nuk ishte në gjendje të shënjestronte një personalitet të huaj që vizitonte.

“Ishte përvoja ime e parë me prirjen e Pelosit për gjeste të profilit të lartë, të krijuara për t’u futur në sy sundimtarëve komunistë të Kinës, pavarësisht nga pasojat”, shkroi ai.

 

Pelosi, e cila gjithashtu ndihmoi në udhëheqjen e një rezolute që dënonte veprimet e Kinës në 1989, ka vazhduar të flasë hapur për “masakrën” e demonstruesve gjatë viteve.

Së fundmi, ajo lëshoi ​​një deklaratë për të shënuar 33-vjetorin e protestave të këtij viti, duke i quajtur demonstratat “një nga aktet më të mëdha të guximit politik” dhe duke goditur “regjimin shtypës” të Partisë Komuniste.

Letra për Hu

Në një takim me nënpresidentin e atëhershëm kinez Hu Jintao në vitin 2002, Pelosi u përpoq t’i kalonte atij katër letra që shprehnin shqetësimin për ndalimin dhe burgosjen e aktivistëve në Kinë dhe Tibet dhe duke kërkuar lirimin e tyre.

Hu refuzoi të pranonte letrat.

Shtatë vjet më vonë, Pelosi thuhet se i dorëzoi një letër tjetër atij, nga Presidenti i atëhershëm i Kinës, duke bërë thirrje për lirimin e të burgosurve politikë, përfshirë disidentin e shquar Liu Xiaobo.

Liu u shpall fitues i Çmimit Nobel për Paqe 2010, por nuk u lejua të udhëtonte në Norvegji për të marrë çmimin. Ai vdiq nga kanceri në vitin 2017 ndërsa ishte ende në paraburgim kinez.

Manovrat olimpike

Pelosi ka kundërshtuar ofertat e Kinës për organizimin e Lojërave Olimpike që në vitin 1993 mbi bazën e shkeljeve të supozuara të të drejtave të njeriut.

Ajo ishte një nga ligjvënësit që i kërkoi pa sukses presidentit të atëhershëm të SHBA-së, George W Bush, të bojkotonte ceremoninë e hapjes së Lojërave Olimpike Verore të Kinës në 2008.

Këtë vit, Kryetari i Dhomës së Përfaqësuesve drejtoi përsëri thirrjet për një “bojkot diplomatik” të Lojërave Olimpike Dimërore të Pekinit 2022 lidhur me trajtimin e myslimanëve ujgurë në Kinë.

“Që krerët e shteteve të shkojnë në Kinë në dritën e një gjenocidi që po vazhdon, ndërsa ju jeni ulur atje në vendin tuaj, ngre me të vërtetë pyetjen, çfarë autoriteti moral keni për të folur përsëri për të drejtat e njeriut në çdo vend të botës?” tha ajo.

Në përgjigje, një zëdhënës i ambasadës kineze në Uashington tha se politikanët amerikanë nuk ishin në gjendje të bënin “kritika të pabaza” kundër Kinës.

Me kalimin e viteve, Pelosi ka kërkuar gjithashtu që statusi tregtar i Kinës të lidhet me të dhënat e saj të të drejtave të njeriut dhe t’i bashkëngjisë kushte hyrjes së Kinës në Organizatën Botërore të Tregtisë.

Politika ka qenë e diskutueshme: Bush vuri veton disa herë ndaj legjislacionit në lidhje me këtë, ndërsa ish-presidenti Bill Clinton fillimisht e mbështeti, por më vonë e braktisi atë, duke thënë se interesat më të gjera strategjike amerikane justifikonin ndryshimin./Përshtati në shqip, albeu.com


Shtuar 4.08.2022 09:00