Ndoshta asnjë grup nuk ka fuqi më të madhe për të ndaluar Vladimir Putinit sesa vetë populli rus. Prandaj, Putin ka urdhëruar tashmë arrestimin e rreth 15,000 protestuesve.
Frika e tij është e kuptueshme. Rezistenca civile kanë një histori të gjatë dhe të jashtëzakonshme të rrëzimit të autokratëve gjatë shekullit të kaluar. Të dhënat tregojnë se lëvizje të tilla që kërkojnë qëllime maksimaliste – të tilla si një tranzicioni politik, vetëvendosje ose përfundimi i një pushtimi të huaj i kanë arritur objektivat e tyre midis viteve 1900 dhe 2019.
Por lind pyetja se çfarë do t’u duhej tani qytetarëve rusë për të krijuar një tranzicion politik në Rusi?
Një faktor kritik është pjesëmarrja masive – një numër i madh njerëzish nga fusha të ndryshme, të cilët bashkohen dhe përpiqen kolektivisht për qëllime të përbashkëta. Megjithatë, gjatë viteve të fundit, nivelet e pjesëmarrjes publike dhe nivelet e suksesit janë ulur në nivel global, raporton abcnews.al
Për shembull, nga viti 2010 deri në vitin 2019, lëvizjet e rezistencës civile prodhuan një mobilizim mesatar prej 1.3 për qind të popullsisë së një vendi dhe një shkallë suksesi prej vetëm 34 për qind.
Gjatë muajit të fundit, dhjetëra mijëra rusë të guximshëm që demostruan kundër luftës përfaqësojnë një simbol të fuqishëm të opozitës.
Duke u përballur me shtypjen në rritje të Putinit, aktivistët dhe organizatorët mund të nxisin pjesëmarrjen e publikut. Historia na ka treguar se kur “taktikat e përqendrimit” të tilla si demonstratat masive çojnë në arrestime ose më keq, lëvizjet mund të çojnë në “taktika të shpërndarjes” – siç është refuzimi për t’u përfshirë në aktivitete të caktuara politike ose ekonomike.
Për shembull, të rinjtë rusë kanë shumë më shumë gjasa të kundërshtojnë luftën. Këto patën një efekt të fuqishëm kur lëvizja serbe Otpor (“Rezistenca”) protestoi me frazat e famshme: Gotov Je! (“Ai ka marrë fund!”) dhe Vreme Je! (“Ka ardhur koha!”) për të shënuar fundin e sundimit të autokratit Slobodan Millosheviç.
Populli në Kili shprehu gjithashtu solidaritetin duke përplasur tenxheret dhe tiganët gjatë natës për të treguar kundërshtimin ndaj diktatorit brutal Augusto Pinochet. Kur protestat patën efekte gjatë aparteidit në Afrikën e Jugut, aktivistët organizuan protesta masive që patën një ndikim të fortë te bizneset, raporton abcnews.al
Me kalimin e kohës, taktika si këto mund të inkurajojnë të tjerët të bashkohen.
Një pjesë e popullsisë ruse që kanë qenë tradicionalisht dashamirës ndaj Putinit janë treguar të gatshëm të mobilizohen në të kaluarën bazuar për shkak të krizës ekonomike, të tilla si në 2005 dhe 2018 kur qeveria ruse ndërmori veprime që ndikuan në pensionet e tyre, ose në 2015 kur qeveria u vendosi taksa shoferë të kamionëve.
Organizatorët duhet të japin mesazhe që përputhen me shqetësimet e rusëve që jetojnë larg Moskës ose Shën Petersburgut. Ankesat duhet të ndërthuren në një narrativë koherente që rreshton interesat e përbashkëta, identifikon Putinin si pengesën kryesore për përparimin dhe përshkruan një të ardhme më të mirë të paqes dhe prosperitetit të përbashkët, raporton abcnews.al
Mediat e kontrolluara nga shteti do të vazhdojnë të fajësojnë sanksionet perëndimore për vështirësitë ekonomike. Por me kalimin e kohës, janë disa slogane që vetëm rusët mund t’i krijojnë dhe të dalin të protestojnë si për shembull: “Televizioni po gënjen!”, “Të japim fund luftës për t’i dhënë fund sanksioneve!” ose “Lufta e tij, dhimbja jonë! mund të jenë veçanërisht efektive.
Sigurisht nuk do të jetë e lehtë. Megjithatë, Kremlini është me sa duket më pak skeptik pasi tashmë po prodhon video propagandistike për të bindur rusët që të heshtin. Në të vërtetë, ndërsa shumë rusë mund të ndihen të pafuqishëm në vazhdën e luftës dhe represionit, për ironi, ata janë një nga forcat e pakta në botë që kanë armët e duhura për të ndaluar Putinin.
Historia na ka treguar aftësinë e tyre për t’u bashkuar kundër tiranisë dhe për të ushtruar pushtetin e tyre përmes rezistencës së qëndrueshme civile.
Nëpërmjet tij, populli rus mund të rimarrë sërish vendin që i takon në botë.
