Xhudistja më e mirë e Kosovës, Distria Krasniqi, e mbyll vitin edhe një herë në majën e xhudos ndërkombëtare si numri një në botë. Me vendosmërinë e qetë të një atleteje që vazhdon të vendosë standarde të reja për veten, kampionia evropiane dhe finalistja botërore për seniorë në vitin 2025, Krasniqi, me nofkën “Disi”, reflekton mbi një sezon të formësuar nga qëndrueshmëria, durimi dhe një dashuri e qëndrueshme për garën.
E pyetur për të përmbledhur vitin e saj, Krasniqi është e qartë dhe e matur.
“Ky vit ka qenë një vit i shkëlqyer për mua. Në çdo garë që kam marrë pjesë, kam qenë në podium. Kam marrë medalje kudo, kështu që ka qenë shkëlqyeshëm”, ka thënë fillimisht Distria për faqen zyrtare të Federatës Evropiane të Xhudos.
“Të jem përsëri kampione evropiane për herë të tretë dhe gjithashtu për herë të parë në nivel seniorësh që jam në finalen e një Kampionati Botëror do të thotë shumë për mua”.
“Në shumë gara nuk pata performancën time më të mirë. Por në garat më të rëndësishme isha në formën time më të mirë”.
Qëndrueshmëria e ka ndjekur Krasniqin që nga suksesi i saj i hershëm si kampione bote për juniorë në vitin 2015. Për të, kjo vjen nga një vendim i vetëdijshëm për t’u rikthyer në normalitet pas çdo rezultati.
“Mendoj se jam shumë e qëndrueshme në punën e palodhur. Nuk ka rëndësi nëse fitoj medalje ari në Lojërat Olimpike apo Kampionatet Evropiane. Mundohem ta harroj dhe të filloj nga e para dhe të jap njëqind për qind në çdo garë”.
Kjo mendësi shpjegon edhe qasjen e saj ndaj kalendarit ndërkombëtar.
“Për mua, garat më të rëndësishme janë Kampionatet Evropiane, Kampionatet Botërore dhe sigurisht Lojërat Olimpike. Garat Grand Prix dhe Grand Slam janë një provë për të parë se ku po shkon puna ime”.
“Së bashku me trajnerin tim Driton Kuka, ne analizojmë ndeshjet e mia dhe ai gjithmonë gjen disa detaje për të parë se çfarë mund të përmirësojmë, në mënyrë që të jemi më të mirë në garat e mëdha”, përcjell Telegrafi.
Përshtatja në të gjitha kategoritë e peshave
Pak atletë kanë treguar përshtatshmërinë që Krasniqi ka demonstruar në dy kategori peshe. Gara në -48 kg dhe -52 kg kërkoi si evolucion fizik ashtu edhe teknik.
“Të zbrisja nga -48 kg ishte sfiduese. Xhudo është më e shpejtë dhe shumë e ndryshme. Në garat e mia të para nuk performova mirë dhe ishte e vështirë ta bindja veten të vazhdoja”.
“Punova shumë, ndryshova kapjet e duarve, u bëra më e shpejtë dhe e rregullova xhudon time”.
Kthimi në kategorinë më të lartë pas Lojërave Olimpike të Tokios solli një kurbë të re mësimi.
“E kuptova se nuk mund ta bëja të njëjtën xhudo kundër atletëve -52 kg. Më duhej të shtoja teknika dhe pozicione të reja kapjeje në mënyrë që të isha përsëri në krye”.
