Ushtarët rusë ekzekutuan njerëz, plaçkitën ndërtesa banimi pa dallim, bastisën shtëpitë e familjeve dhe konfiskuan telefona celularë dhe kompjuterë. Këto janë dëshmitë tronditëse nga ukrainasit që u larguan nga fshatrat e tyre kur pushtuesi rus mbërriti në shtëpitë e tyre, shkruan The Guardian.
Sipas medias britanike në internet janë krijuar grupime nga të afërm dhe miq të njerëzve që jetojnë në zonat ku është futur ushtria ruse.
Një dëshmitar okular, Mykola*, përshkroi për Guardian se çfarë ndodhi kur ushtarët mbërritën në Andrivka , një fshat afër Kievit. “ Ata hodhën granata në rrugë. Një burrë humbi këmbën dhe të nesërmen ky person vdiq … Më pas ata zbritën në rrugën kryesore dhe filluan të qëllojnë në dritare. Qëlluan një grua, por fëmijët e saj arritën të fshiheshin . ”
Mykola jetonte pak larg shtëpisë së vëllait të tij, Dimtros , në fshat : “Vëllai im doli nga shtëpia me duar të ngritura lart. E rrahën dhe e ekzekutuan në rrugë”.
Gruaja e Dimtros pa nga dritarja ekzekutimin e të shoqit.
Sipas saj, rusët vranë në të njëjtën mënyrë fqinjin e tyre. E bija e Dimtro, Julia , thotë se i ati dhe fqinji u ekzekutuan sepse kishin ndihmuar më parë ushtrinë ukrainase si vullnetarë.
Mykola tha se donte të varroste vëllain e tij, por gruaja e tij kishte frikë se ata do të pushkatoheshin nga ushtarët rusë. “Të nesërmen ata shkuan derë më derë dhe morën celularët dhe laptopët e botës .”
Në atë periudhë, më 3 mars, u ndërpre energjia elektrike. “Ata që erdhën në shtëpi ishin mirë. Por ata na paralajmëruan që të mblidhnim ujë në bodrumin tonë sepse do të fillonin bombardimet që do të zgjasnin për 6 ditë”.
Rusët nuk e lanë familjen të varroste Dimtron në varreza, kështu që e varrosën në kopsht. Pak më vonë filloi “goditja” me mortaja.
Më 8 mars, Mikola vendosi të merrte familjen dhe të largohej, pasi fshati kishte mbetur pa energji elektrike dhe pa sinjal telefoni. Gruaja e tij u përpoq t’u afrohej ushtarëve për t’u kërkuar leje, por ata filluan të qëllojnë në ajër.
Bombardimi vazhdoi, kështu që familja vendosi të largohej pa leje. “Ndërsa po largoheshim, ata hapën zjarr në makinë edhe pse në xhamat kishim shkruar ‘fëmijë’. Natyrisht që nuk u interesonte aq shumë kush ishte në makinë” , thotë Gioula, mbesa e Mikolas.
Sipas saj, një tjetër bashkëfshatar është vrarë kur një ushtar e ka parë duke folur në celular me dikë nga kopshti i tij.
“A mund ta logjikoni? Disa njerëz vdesin thjesht sepse flasin me të afërmit e tyre në telefon për t’i pyetur nëse janë gjallë?”
Në 10 mars rusët ranë dakord të hapnin një korridor humanitar për të evakuuar banorët e Borodyanka dhe fshatrave.
* Të gjithë emrat janë ndryshuar nga gazeta për arsye sigurie/abcnew.al/
