A keni menduar ndonjëherë pse kanceri prek çdo organ në trupin tonë, gjakun apo kockat tona, por jo zemrën tonë?
Edhe nëse nuk ju ka shqetësuar kurrë kjo pyetje, ia vlen të gjeni përgjigjen magjepsëse për pyetjen kryesore.
Sipas doktoreshës Jacqueline Barrientos, tumoret kancerogjene shfaqen në zemër, por ato janë aq të rralla sa janë pothuajse inekzistente!
Kanceri malinj i zemrës quhet rabdomiosarkoma. Sarkoma është një lloj kanceri që fillon të rritet në indet e buta të trupit. Rabdomiosarkoma shfaqet në indet e muskujve të zemrës.
Një studim i bazuar në më shumë se 12,000 nekropsi tregoi se incidenca e tij nuk arrin as 0.1%. Nga të gjitha raportet, kanceri primar i zemrës u zbulua vetëm në shtatë raste (kjo do të thotë se kanceri u shfaq fillimisht në zemër, nuk u zbuluan qeliza kanceroze në zemër për shkak të metastazave nga një organ tjetër).
Dr. Timothy J. Moynihan shton se kanceri i zemrës në shumicën e rasteve (pak) është dytësor.
Siç e dimë tashmë, gjysmën e gjeneve tona i trashëgojmë nga nëna dhe gjysmën tjetër nga babai. Ndërsa kjo nënkupton që fati ynë gjenetik është i paracaktuar, realiteti nuk ka përfunduar. Shprehja e gjeneve mund të ndikohet gjatë gjithë jetës sonë dhe në disa raste kjo mund të çojë në kancer.
Mjedisi ynë ndikon se cilat gjene do të shprehen, domethënë, cilat do të aktivizohen dhe sa shpesh do të ndodhë kjo. Indikativisht, kancerogjenët që hyjnë në organizëm nga ushqimi dhe atmosfera janë një faktor kyç që ndikon në shprehjen e gjeneve.
Megjithëse trupi ynë mund t’i rezistojë pjesërisht këtyre substancave të dëmshme, toksinat që gjenden në indin dhjamor mund të ndikojnë në funksionin e gjeneve dhe të çojnë në kancer, veçanërisht në organet që përmbajnë një masë të konsiderueshme të indit dhjamor (p.sh. gjiri).
Të gjitha sa më sipër shpjegojnë pse zemra është kaq “rezistente” ndaj kancerit: Zemra e njeriut nuk ka një sasi të konsiderueshme të indit dhjamor. Në fakt, zemra është e rrethuar nga një membranë (perikardi). Kjo qese e plotë e lëngshme është prekur nga kanceri, por tumori metastazon jashtë tij dhe kështu zemra jonë mbetet e paprekur.
Kështu, edhe nëse kanceri shfaqet aty ku ka qeliza në trup pra kudo zemra jonë është pothuajse e paprekshme, falë strukturës së saj, por edhe falë perikardit.
