Argëtimi përgjithësisht përkufizohet si një emocion lumturie që shkaktohet nga humori, na ndihmon të shoqërohemi (të lidhemi duke qeshur së bashku), të mësojmë (nxit interesin, veçanërisht te fëmijët që mësojnë përmes lojës) dhe të qetësohemi.
Argëtimi gjithashtu ka shprehjen e vet të fytyrës – kokën e kthyer prapa, gojën e hapur, duke krijuar një buzëqeshje. Ai gjithashtu ka profilin e tij fiziologjik: një rritje të lehtë të presionit të gjakut – duke reflektuar tensionin në zemër të humorit dhe lojës – dhe një ulje të rrahjeve të zemrës, me sa duket sepse nxit sistemin qetësues.
Është interesante se e qeshura nuk është vetëm humor. Hulumtimet tregojnë se ne qeshim 30 herë më shpesh me të tjerët sesa kur jemi vetëm, dhe jo vetëm sepse ndajmë shaka. Shkencëtarët teorizojnë se e qeshura është një sinjal që shpreh marrëveshjen, përkatësinë dhe dashurinë, të gjitha për të forcuar lidhjen shoqërore.
Ne qeshim si përgjigje ndaj deklaratave joqesharake të bashkëbiseduesve tanë dhe si përgjigje ndaj të qeshurave të të tjerëve, diçka që quhet e qeshura antifonike. Dhe dëshira për të qeshur me të tjerët mund të përfshijë neuronet (kjo ndodh po aq shpesh për të qeshurin sa edhe për gogësitë). Ne qeshim edhe kur flasim. Njerëzit kanë më shumë gjasa të qeshin kur flasin sesa kur dëgjojnë.
Aftësia për të krijuar argëtim si dhe ndjenja e të qenit i argëtuar mund të na ndihmojë të shtypim emocionet negative, që është një lloj rregullimi emocional. Duke u fokusuar në atë që mund të jetë qesharake në një situatë të vështirë, ne mund të ndryshojmë këndvështrimin tonë dhe të heqim stresin. E qeshura është me të vërtetë një ilaç i mirë: është e lidhur me përmirësimin e shëndetit kardiovaskular, lehtësimin e dhimbjeve dhe përmirësimin e funksionit të sistemit imunitar
