Nën presionin e rritjes së ardhjeve të parregullta të emigrantëve në Bashkimin Evropian, veçanërisht përmes Mesdheut, nga vendet në Afrikën Qendrore dhe Perëndimore, Komisioni po vazhdon me bisedime të drejtpërdrejta me liderët politikë të vendeve të origjinës, me qëllim për të përshpejtuar procedurat e riatdhesimit të atyre që nuk kanë të drejtë për azil.
Qëllimi është përshkruar në planin “dhjetë pika” të paraqitur nga presidentja e Komisionit, gjatë vizitës së saj të fundit në Lampedusa dhe si “vazhdim” i marrëveshjes së diskutueshme që nënshkroi me Tunizinë në korrik. Madje Ursula Von der Leyen mbështet lidhjen e marrëveshjeve të ngjashme me vendet e tjera afrikane, pasi “flukset” janë vazhdimisht në rritje, pavarësisht se marrëveshja e korrikut deri më tani nuk ka dhënë fryt: ardhjet në Itali janë rritur me 40%. Në përgjithësi, në shtatë muajt e parë të 2023, sipas Frontex, mbërritjet në BE u rrit 13% në 176,100, rritja më e madhe për periudhën që nga viti 2016.
Në sfondin e këtyre fakteve zbuluese, por edhe presionit politik të ushtruar nga shtetet anëtare si Franca, që sipas Emmanuel Macron, “nuk do të pranojë asnjë person nga Lampedusa”, dhe Gjermania, e cila tashmë ka mbyllur derën për refugjatët nga Italia përmes mekanizmit evropian të solidaritetit, Komisioni po vazhdon me bisedimet e drejtpërdrejta me vendet e origjinës, me këtë mision të veçantë që të jetë ndërmarrë nga nënkryetari i Margaritis Schinas, i cili dje vizitoi dy vendet e Afrikës Perëndimore, Bregun e Fildishtë dhe Guinenë e Re, ndërsa sot do të jetë në Senegal.
Zgjedhja nuk është e rastësishme, pasi në planin e Komisionit përshkruhen si vendet kryesore të origjinës së emigrantëve të sapoardhur nga Afrika, kryesisht në Itali. Qëllimi i misionit të posaçëm të zotit Schina është të kontaktojë me liderët politikë të vendeve në fjalë, me qëllim që të “diskutohet bashkëpunimi rajonal dhe dypalësh, veçanërisht në ajo që ka të bëjë me lëvizshmërinë dhe emigracionin”, megjithatë ajo që në thelb kërkohet është lehtësimi i procesit të riatdhesimit të atyre emigrantëve që nuk kanë të drejtë azili. Me interes të veçantë është vizita e nënkryetares së Komisionit në departamentin kombëtar senegalez kundër trafikimit të qenieve njerëzore, bazuar në një prioritet qendror të Komisionit për të luftuar rrjetet e trafikantëve, por edhe për marrjen e masave parandaluese për të shpëtuar jetë njerëzish në det.
Objektivi i fundit është ndërmarrë kryesisht nga organizata joqeveritare, të cilat prej kohësh janë në “kryqëzimin” e qeverisë së ekstremit të djathtë të Georgia Meloni, dhe që tani janë shkak i konfliktit (të ri) me Berlinin, pasi kryeministrja italiane akuzon qeverinë gjermane se mbështet organizatat në fjalë pa u konsultuar me të. Në një letër drejtuar kancelarit gjerman Olaf Scholz të shtunën e kaluar, Giorgia Meloni shprehej konkretisht se “u habita kur mësova se qeveria juaj, pa koordinim me qeverinë italiane, dyshohet se ka vendosur të mbështesë OJQ-të aktive në sektorin e pritjes së emigrantëve të parregullt si dhe shpëtimet në det”. Duke komentuar këtë çështje, një përfaqësues i Ministrisë së Punëve të Jashtme gjermane, megjithatë, shpjegoi se vendimi në fjalë është marrë në vitin 2022 nga Bundestagu dhe “partnerët tanë italianë” ishin informuar.
Mijëra të zhdukur
Detet midis Afrikës së Veriut, Turqisë dhe Evropës janë kthyer në skenën e vdekjeve masive të emigrantëve. Nga më shumë se 2 milionë njerëz që kanë tentuar kalimin në dekadën e fundit, 28,000 janë të zhdukur dhe supozohet se kanë vdekur, sipas vlerësimeve konservatore nga Organizata Ndërkombëtare për Migracionin, IOM, siç raportohet nga Washington Post. Tremujori i parë i vitit 2023 ishte më vdekjeprurësi në Mesdheun qendror që nga viti 2017, me 411 vdekje të konfirmuara, sipas drejtorit të përgjithshëm të IOM, Antonio Vitorino. Nga vdekjet e konfirmuara, vetëm 13% e trupave janë gjetur nga autoritetet evropiane, vlerëson Kryqi i Kuq Ndërkombëtar. Në shumicën e tyre, të vdekurit mbeten anonimë, ndërsa shanset për të informuar familjet e viktimave cilësohen si inekzistente. Koordinimi i shërbimeve kompetente në Spanjë, Itali dhe Greqi është i kufizuar. Marrëveshja e vitit 2018 midis Italisë, Maltës, Greqisë dhe Qipros për ndarjen e të dhënave patologjike anatomike me Komisionin nuk është zbatuar ende plotësisht. Një projekt i pavarur për identifikimin e trupave të emigrantëve të mbytur në Mesdhe është kryer nga Universiteti i Milanos, pa mbështetjen e qeverisë./albeu.com
