Yevgeny Prigozhin ishte i sigurt se ai do të vdiste herët. Ai kishte përgatitur prej kohësh një plan veprimi për ta realizuar në momentin e zhdukjes së tij. Një lloj testamenti: biznesin e tij do ia linte djalit Pavel, komandën e mercenarëve të Wagner, Dmitry Utkin. Ai madje kishte menduar për një “plan C” në rast se, siç ndodhi më vonë, vdiq edhe Utkin, njeriu që e kishte pagëzuar kompaninë me emrin e tij të betejës.
Në këtë rast, komanda e “muzikantëve” do t’i kalonte Këshillit të Komandantëve nën drejtimin, përflitet, të Anton Elizarov, me emrin e koduar “Lotos”, një ish-kolonel i forcave ajrore që kishte udhëhequr pushtimin e Soledar. Sipas burimeve të ndryshme, Lotos aktualisht ndodhet në Afrikë. Nga kjo, duket, heshtja e gjatë e Këshillit, i cili duhet të kishte lëshuar një deklaratë pas rrëzimit të avionit që i preu kokat drejtuesve të Brigadës.
“Një sistem i ndërtuar mirë pret liderin e tij të ri. Ose njoftimi i shpërbërjes”, komentojnë tani Wagneritët në një kanal gjysmë zyrtar Telegram.
“Plani i veprimit i Wagnerit në rast të vdekjes së liderit ishte i një natyre të përkohshme. Ai në asnjë mënyrë nuk nënkuptonte një regjim funksionimi plotësisht autonom. Pa Prigozhin është e pamundur të operosh një biznes që është në kundërshtim me vetë strukturat shtetërore që krijuan këtë biznes”.
Për më tepër, për dy muaj, Wagner nuk ka qenë veçse hija e asaj që ishte. Po, trashëgimia e saj mbetet: një model i shoqërisë paraushtarake, i lidhur indirekt me shtetin rus, i cili po vendos standardet, si dhe rekrutimi me kontratë dhe rekrutimi i të burgosurve. Por, në fakt kompania e “muzikantëve” vdiq së bashku me drejtuesit e saj, trupat e të cilëve u gjetën bashkë me kutitë e zeza në vendin e rrëzimit të avionit, konfirmoi dje Komiteti Hetimor. Midis tyre, jo vetëm Prigozhin dhe Utkin, por edhe kreu i logjistikës Valery Chekalov.
Vdekja e tyre e shpallur tani e lë fushën e hapur për Vladimir Putin. Nëse në Afrikë ai i besoi zëvendësshefit të inteligjencës ushtarake Gru Andrej Averjanov detyrën për të zëvendësuar Wagnerin me trupa të rregullta, nga brenda ai filloi të rimendonte strukturën e kësaj perandorie paralele dhe gjithashtu si të ripërcaktonte sektorin e kompanive private ushtarake. Lëvizja e parë erdhi dje: një dekret presidencial që detyron mijëra mercenarë të betohen siç bëjnë ushtarët e rregullt të ushtrisë. Ata do të duhet të betohen për “besnikëri” ndaj Rusisë, “të zbatojnë rreptësisht urdhrat e komandantëve dhe eprorëve të tyre” dhe “respektojnë të shenjtë Kushtetutën ruse”.
Një parashtrim i mëtejshëm që i shtohet kontratës së nënshtrimit ndaj Mbrojtjes që të gjithë drejtuesit e milicisë duhej të nënshkruanin deri më 1 korrik. Por kjo nuk mjafton. Në gazetat pro-qeveritare, shumë prej tyre kanë mbrojtur edhe një herë legalizimin e kompanive private ushtarake, Chastnje Voennye Kompaniji (ChVK), ose, si alternativë, shpërbërjen e tyre dhe transferimin përfundimtar nën kontrollin e Ministrisë së Mbrojtjes dhe Shtabit të Përgjithshëm. Për momentin, në fakt, ChVK-të operojnë në një zonë gri ligjore: kodi penal i ndalon ato në mënyrë eksplicite, por lejon kompanitë shtetërore dhe private të punësojnë forca të armatosura të sigurisë.
Nuk është rastësi që dje zëdhënësi i Kremlinit Dmitry Peskov kujtoi se Wagner “nuk ekziston, ligjërisht”. I etur për të shpëtuar fytyrën pasi negocioi marrëveshjen që i garantoi Prigozhin dhe liderët e tjerë rebelë imunitet në këmbim të mërgimit në vendin e tij, diktatori bjellorus Aleksandr Lukashenko këmbënguli që “Ëagner jetoi, është gjallë dhe do të jetojë në Bjellorusi” pa specifikuar megjithatë se për cilin mision dhe për sa kohë. “Dikush shkoi me pushime, dikush vendosi të jetojë mënjanë, por brenda pak ditësh të gjithë do të jenë këtu, deri në 10 mijë njerëz”.
Lukashenko gjithashtu u shpejtua për të kënaqur Putinin, duke deklaruar se ai “nuk mund ta imagjinojë atë” si nxitësin e vdekjes së Prigozhin. E njëjta linjë si Kremlini. Spekulimet se Putini ka dhënë urdhër për të vrarë liderin e Wagner, tha Peskov, janë “një gënjeshtër absolute”.
