Historia emocionuese/ “Pse je kaq krenar për dëmtimet në krah”, e pyeti gazetari djalin: Janë dëshmi e një dashurie të madhe

Në një ditë të nxehtë vere, një djalë i vogël dhe nëna e tij qëndronin brenda një shtëpie buzë liqenit.

Djali i vogël vendosi të shkonte për të notuar në liqenin pas shtëpisë së tij. Djali ishte me të vërtetë i emocionuar për të shkuar në liqen dhe për të notuar në ujin e freskët, kështu që ai thjesht vrapoi jashtë.

Djali hyri në liqen dhe notoi shumë pa e kuptuar se kish arritur gjer në mes të atij liqeni. Nëna e djalit shikoi nga dritarja dhe pa një aligator që i afrohej atij.

Teksa pa që të dy po afroheshin më shumë me njëri-tjetrin, ajo vrapoi drejt djalit të vogël dhe bërtiti me aq zë sa mundi. Ajo bërtiti për aligatorin që i afrohej dhe i kërkoi të kthehej me not në drejtim të shtëpisë.

Duke dëgjuar zërin e nënës së tij, djali shpejtoi dhe bëri një kthesë për të notuar drejt nënës së tij, por ishte tepër vonë. Ashtu siç nëna arriti djalin e saj të vogël dhe e kapi për krahun, në të njëjtin moment aligatori i rrëmbeu njërën këmbë.

Në këtë moment kritik filloi një luftë tërheqjeje midis dyve. Krijesa ishte shumë e fortë, por nëna po jepte gjithë fuqinë e saj për të tërhequr djalin e saj.

Në të njëjtën kohë, një fermer kaloi aty pranë dhe ka dëgjoi zërat e djalit të vogël dhe nënës së tij. Fermeri vrapoi drejt liqenit dhe shënjerstroi krijesën dhe e qëlloi.
Mrekullisht, pasi u trajtua për javë në spital djali u shërua.

Një gazetar gazete erdhi për të intervistuar djalë pas incidenti dhe e pyeti për ngjarjen.

Djali ngriti pantallonat e tij nga këmbët, të cilat u dëmtuan jashtëzakonisht nga krijesa e ujit.

Por më pas, me krenari ai u tha gazetarëve: “Shikoni krahët e mi. Unë gjithashtu kam plagë të mëdha në krahët e mi.”

Gazetari e pyeti i çuditur, “Pse e thua me kaq krenari, a nuk janë plagë njësoj si të tjerat?”

Djali u përgjigj: “Unë i kam këto plagë në krah, sepse nëna ime nuk më lëshoi kurrsesi”

Mësimi:

Në mënyrë të ngjashme në jetën tonë ne kemi plagë nga e kaluara e dhimbshme. Nganjëherë, marrëzisht futemi në situata të vështira dhe harrojmë se armiku është duke pritur.

Duhet të ecim përpara në jetë por nuk duhet t’na rrëshqasin as mendja as nga zemra këshillat e prindërve. Këshillat e tyre janë krahët që do të na shpëtojnë prej rrezikut kur ata të mos jenë më.